Dünyanın en güzel aşk hikayesi
1853 de Rus Çarı Nikola, İngiliz elçisi Sir Hamilton Seymour'a, Osmanlı İmparatorluğu'nun mirasını bölüşmeyi teklif ederek gerçek niyetini açıklıyordu :
«Türk İmparatorluğunda, menfaatlerini koruduğum milyonlarca hiristiyan var. Bu, bana, anlaşmaların tanımış olduğu bir haktır. Dinimiz Rusya'da bugün teessüs ettiği durumda bize Doğudan gelmiştir. Bu yüzden bazı duyguları ve yükümlülükleri unutamayız. Türkiye artık öyle kötü bir hale düşmüş bulunuyor ki, bu hastanın hayatını uzatmak istememize rağmen, ansızın ölmesi ve bizim kucağımızda kalması mümkündür. Biz ölüleri canlandıramayız. Türk İmparatorluğu düşecek olursa, bir daha kalkmamak üzere düşecektir. Önceden anlaşmaya varılmayacak olursa, Türkiye'nin yıkılışı bir Avrupa savaşına yol açabilir. Bu felâketin önlenmesi için İngiltere ve Rusya'nın anlaşması gerekmektedir»
İngiltere, Çar Nikola'nın tekliflerini reddetmiştir. Ancak bu vesika, Rusların Osmanlı İmparatorluğu'nu parçalamak hususundaki kat'î niyetini bütün belirtileriyle ortaya koyması bakımından ilgi çekicidir
1960larda İngiltere'deki Antropolojiye giriş niteliğinde
Klasik Yunan'da aydınlar en önemli mevkide idiler: Filozof ve şairler aynı zamanda meclis üyesi, paşa ve devlet adamıydılar. Bu seçkin aydın sınıf günlük işleri yapan sıradan halkı küçümserdi. Sıradan halk onlara göre köle gibiydi, vatandaşlığa nail olamazlardı. Roma İmparatorluğunda aydınlar, ister Yunan ister Romalı olsun, hep yönetici güç ile işbirliğindeydiler; kitlelerle mesafelerini hep korudular. Orta Çağ Avrupa'sında da aydın ayrıcalıklı zümrenin, yani kilisenin üyesiydi; ayrıcalıklı olmayanlara fazla ilgi göstermiyordu.
(Bunun örneği Budizmde de mevcut)
Çağdaş! toplumda da din farketmeksizin hala aynı sistem kalıtsal olarak aktarılmış demek ki, zengin - fakir / efendi köle sistemi.
Sayfa 43 - Dergâh - 2.baskıKitabı okudu
