Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
İnceleme
Kitabı; tarihi ve psikolojik bir mektup-roman olarak kategorize edebiliriz.
Can yayınları tarafından 304 sayfa olarak yayımlanan kitabın ilk baskısı 2014 yılında yapılmıştır. Aynı yıl, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından verilen “Sedat Simavi Ödülünün” de sahibi olmuştur.
Kitabın adındaki şehir, 1900 lü yıllarda siyasi çalkantıların gölgesinde
Tek oturuşta okunacak Stefan Zweig eserlerinden bir tanesi. Olayların anlatımı o kadar canlı ki sanki her bir anda oradaymışsınız da bir köşeden canlı canlı izliyormuşsunuz hissi veriyor. Ünlü bir avukatın eşi olan Bayan Irene’nin sevgilisinin evinden çıkarken bir kadın tarafından yaptığının kocasına anlatılacağı şantajına uğramasıyla başlıyor kitabımız. İhanetinin her an ortaya çıkacak olması korkusuyla yaşayan Irene’nin kendi iç hesaplaşmaları, neden böyle bir şey yaptığı, aslında eşi ve çocuklarıyla ne kadar az zaman geçirdiğini farketmesiyle ve zaman geçirdikçe onları ne kadar çok sevdiğini anlamasıyla ilerliyor. Ne var ki yaptığını bir türlü eşine itiraf edemiyor.Siz de heyecanla itiraf gelecek mi gelmeyecek mi diye merak ederken aslında olayın içyüzü çok daha farklı çıkıyor. Kesinlikle okunması gereken kitaplardan biri diye düşünüyorum.
Kitap iki öyküden oluşuyor. Bu iki öykünün ortak noktası birer cinayet vakasını konu edinmeleri. Kitaba da ismini veren Şeytanın Çırağı isimli ilk öyküde sevgilisini öldürmekle yargılanan bir suçlunun ağzından bir savcıya yazılmış mektubu okuyoruz. Suçlu ile savcı eski dostlar. Ana karakterin çarpık bir değerler sistemi olduğunu ilk bölümlerden
Seveni de sevmeyeni de çok olan bu kitabı ben sevenler tarafındayım. Kitapta belirsizlik çok fazla ama zaten kitabın olayı bu. Okuyucunun hayal gücüne bırakmak. Katip Bartleby başından beri sır küpü hayatı ile avukatın bürosunda çalışmaya başlıyor ve ona defalarca müsamaha göstermesine rağmen avukata pasif direniş sergiliyor. Öncelikle avukat hakikaten iyi biri, karşı konulup direniş gösterilecek biri değil fakat Katip Bartleby'in belki bir travması olması sebebiyle(bu kısım tamamen okuyucunun hayal gücüne bırakılmış) belki de yapmak istemediği bir şeyi hiç bir şekilde yapmaması sebebiyle bu şekilde davranıyor. Sonunda da yalnızca farklı bir karakter olduğundan hapse düşüp ölüyor. Ben karakter odaklı kitapları severim. Mola tadında bir kitaptı benim için.
Kendi Düşen Ağlamaz
Merhaba arkadaşlar. Kendi düşen ağlamaz kitabını hiç duymamıştım ve hiç karşıma çıkmamıştı taa ki TRT nin yeni dizisi olan ve kitap ile aynı ismi taşıyan kendi düşen ağlamaz dizini izleyene kadar. Diziyi izlemeye başlarken hızlıca geçen "... uyarlamadır." yazısını görenene kadar. Hemen internetten araştırmaya başladım ve kitabı buldum.
bilirsiniz zaman çok kıymetlidir ve onu nasıl geçirdiğimiz daha da önemlidir o yüzdendir ki bu kıymetli zamanımızı değerli eserler okuyarak geçirmek paha biçilemez bir servettir benim gözümde. Böyle kaliteli bir romanı okuduğum için ve kendime bilmediğim, duyup unuttuğum birbirinden güzel bilgi kattığım için çok mutluyum, harika bir yolculuktu.
Ah bu kitap,
Suzan Defter, Kitabı ilk önce basım hatası zannetmiştim sayfa sırasından dolayı oysaki iki ayrı insanın günlüğüne yazdığı olaylardan oluşuyormuş.
Öncelikle Ekmel Bey adında emekli bir avukatın tuttuğu yazılar şöyle başlıyor “ ölüm seninle bir anlaşma yapalım. Şu lanet olası defter olduğunda bana gel. Bak kalan ömrüme ömür biçerek
Ha varmışız ha yokmuşuz
Shakespeare'in "Olmak ya da olmamak. İşte bütün mesele bu," diyerek başladığı kendine dert edindiği tiradına kesinlikle "Ne fark eder ki," diye cevap verirdi Meursault.
Yaşam, ölüm ve ikisi arasındaki var oluş sancısıyla dolu bir kitap. "Bugün anne öldü. Belki de dün, bilmiyorum." gibi şaşırtıcı bir cümleyle başlıyor kitap. Ve bu şaşkınlık tüm roman boyunca devam ediyor. Sevgilisi Marie'nin evlilik teklifine fark etmez şeklindeki kayıtsızlığı, komşusu Raymon yüzünden bulaştığı cinayetteki soğukkanlılığı, idam cezası aldığında dahi tepkisiz duruşu inanılmaz derecede ilginç.
Kitapta önemli bir olaylar zinciri olmasa da herkese ve her şeye yabancı bir adamın yabancılaşmasının sebeplerini okuyoruz. Nihilizm, absürt felsefe ve varoluşçuluk unsurları kendini gösteriyor kitapta. Sonunda bir gün öleceğiz, şimdi ya da 40 yıl sonra, ne fark eder mentalitesiyle Meursault, ölüm cezasını, sevgiyi, arkadaşlığı, ebeveynliği, evlat olmayı sorgulatıyor. Ve sonunda avukatına dedirttiği gibi "Her şey doğru, hiçbir şey doğru değil!" dedirtiyor.
Dili oldukça sade, anlatımı akıcı. Başlangıçta biraz abartı bulduğum ve pervasızlığına şaşırdığım Meursault'a kitabın sonunda kendinden emin ve vakur duruşuyla saygı duyup hak vermedim değil.
