Avukatlar-en çapsız olanları bile, kurumsal ilişkileri en azından kısmen de olsa görmezden gelebiliyordu-hukuk sistemini düzeltmek ya da zorlamak isteğini hiç duymazlardı.
Sayfa 123
Ahlâklı hristiyan yargıçlar ve avukatlar, cahil jürilerin hatalarını telafi edemezler.
Sayın öğretmenler, papazlar, hâkimler, mühendisler, memurlar, avukatlar, genç Suomi’nin çocukları, aydınların çiçekleri! Siz de kendi milletiniz içinde birer Robinson olmak istemezmisiniz? Robinson, boş odanın orta yerinde, insan eti yiyen biryerliyi eğitmiş , kendine arkadaş ve yardımcı yapmış. Sizse büyük şehirlerde yüksek okulların, gazete yönetim yerlerinin, tiyatro ve müzelerin duvarlarının dibinde durarak milletimizin milyonlarca bireyi hakkında:
‘Bunlar cahil, kaba ve sarhoştur!’ diye şikayet ediyorsunuz.Robinson’u gözünüzün önüne getirin. Yaşama ve insanlara karşı görevinizin ne olduğunu düşünün.’ diyordu bu ateşli konuşmacı.”
Herkes harika seks, muhteşem bir ilişki ister, ama çok az insan zorlu konuşmalara, tuhaf sessizliklere, acıtıcı duygulara ve istediği ilişkiye ulaşmanın duygusal psikodramasına razıdır. Ve insanlar ellerindekiyle yetinirler. Ellerindekiyle yetinir ve yıllarca “Ya böyle olmasaydı” diye sorarlar, ta ki “Ya böyle olmasaydı” sorusu “Başka ne var?” sorusuna evrilene kadar. Avukatlar evlerine dönüp de nafaka çekini postalarında bulduklarında da, “Ne için?” diye sorarlar, .yirmi yıl önceki düşük standartlan ve beklentileri için değilse, ne için?
Avukatlar, doktorlar, tesisatçılar, parayı onlar götürüyordu. Ya yazarlar? Yazarların açlıktan nefesi korkuyordu. Yazarlar intihar ediyordu. Yazarlar deliriyordu.
Sayfa 90
