Turgut Uyar
"Çevremdeki herkes mutsuz. Kendi çevremdeki ben de dahil. Çözmeye çalışıyorum, alışılmadık çelişkiler çıkıyor ortaya. Çok özel nedenlerden bir dostuma "bir cehennem yaşıyorum bugünlerde" dedim. "Ben de" diye yanıt verdi. Çok düşündüm onun "cehennem"ini. Sonra birden düşündüm: "Ben neden bir cehennem yaşıyor olayım?" Bir de kendi yaşadığımı sandığım "cehennem"i başkalarına iletmenin tanımsız ve gereksiz hatta umarsız ve onur kırıcı bir çeşit savunmaya geçmenin ne anlamı var? Kendi "cehennem"leri içinde bulunanlar, size, sizinkini söylemekten garip bir avuntu duyuyorlar. Siz konunuza ne kadar uzak durmaya çalışırsanız çalışın, sözü oraya getirmekte büyük ustalık gösteriyorlar. Sizinkinin belki biraz daha büyük biraz daha yakıcı olması sanki bir ölçüde su serpiyor yüreklerine. Onur kırıcı olması bundan."
Senden uzakta, hep birşeyler eksik
Gönlümde dermân yok, inan bir nefeslik
Ne bir avuntu, ne de biraz ümit
Ne yaptın bana, nedir bu sessizlik?
İçimde birşey acıyor sen gelince aklıma...
Herşeyim...
Yerine sevemem,
Yerine sevemem,
Râzıyım yapayalnız tükensin yıllarım ama,
Yerine sevemem,
Yerine sevemem,
Olmuyor, denedim
Yine de yerine sevemedim...
Herşeyim...
youtube.com/watch?v=FtAlJIo...
İnsan kafayla yaşar
Yeter bir kafa ona
Senin kafanda ise
Yaşarsa bitler yaşar
İnsan bu hayat için
Cin değil yeterince
Yalan dolan içinde
"...
Belki de avunmamız bile kendi sanımızdır.
En iyi avuntu da, dünyadan vazgeçtiğimize, hırsları zircirlediğimize kendimizi inandırmak...Yalan da olsa, inandırmak..
..."
Esir Şehrin İnsanları, Kemal Tahir
