Hemen hemen herkesin bir yerlerden okuduğu, gördüğü, paylaştığı Şems-i Tebrizi'ye atfen şöyle bir yazı var; 'olduğu kadar, olmadığı kader.' Hemen altına da sözün sahibi 'Şems' diye not düşülmüştür. Şems-i Tebrizi'den bize kalan Mâkâlat'tır. Orada da böyle bir söz yoktur. Yazarı yanlış anladık, peki söz doğru mu? O da yanlış. Olduğu da kaderdir, olmadığı da. Hz. Mevlâna'yı en çok hangi ifadesi ile tanıyoruz desek; 'gel, ne olursan ol gel' sözü gelir hemen aklımıza. Ukalâlık etmek istemiyorum, bu sözün de Mevlâna'ya ait olmadığını bende yeni öğrendim. Bu noktada mazuruz. İçi boşaltılmış bir sevgiyle Mevlana'ya olan muhabbettimizi bile, ona ait olmayan sözlerle süslüyoruz. Belki söz sahipleriyle bütünleştirilmiş, günümüze kadar gelmiş olabilir fakat söz de anlatılmak isteneni bile yanlış ve eksik anlıyorsak işte burada mazuruz. Hazreti Piri; Elif Şafak'ın, Sinan Yağmur'un, İskender Pala'nın gözünden anlatılan eserlerinden okuyup, Mevlâna ve Şems'i konuşturmak için kullanılan sözleri onlara atfettmek o sözlerin yazarına ait olduğunu gösterir. Neredeyse her güzel sözün altına Mevlâna diye not düşülecek.
Olduğunun da olmadığının da kader olduğuna inanmışsak, şuraya da yeri gelmişken bakış açalım. “Hayırlısı buymuş” da ne aciz bir avuntu aslında. Sanki her zaman her şey hayırla sonuçlanıyormuş, dünyada bir fenalık yokmuş, varsa da yeni bir hayra sebebiyet vermek için yaşanıyormuş ve olacağı olan değil de olması gereken oluyormuş gibi garip bir teselli..
Uyku haram gözüme.. Tam düzeliyor her şey. Tam içimdeki yara kabuk bağlamaya başlıyor, deşiliyor. Kendi kendine öylece.. kanıyor işte..
Canım yanıyor.. cayır cayır yanıyor.. Yansın.. Yanan ben olayım. Olsun.. olsun..
Avuntu.. yok!..
Çok direndim.. Çok telkinlerde bulundum kendi kendime.. hayat şu an.. öylesine
Neyse.. Her neyse..
İnsan, neşenin yerine üzüntüyü seçmeyi pek sever. Yirmi birinci asrın hastalığı budur belki de. Ne tuhaf. Pablo Neruda, "Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim." derken bir şeyler anlatmak istiyordu aslında. Bu sabah, "bir şeyleri" anlayın da sizi mutlu edenlere koşun sevgili okur. Vakit geçiyor. Var olun.
Wilhelm Genazino -
Prensesin Uykusuyum
Ben kimin uydusuyum uymadı mı sorgusuyum
Hala eski duygusuyum prensesin uykusuyum
Bir avuntu dolgusuyum terkeder beni korkusuyum
Hala eski duygusuyum prensesin uykusuyum
Uyanmaz mı... bana gelince zaman durmaz mı
Uykusuz rüyasız bana gelince hayat neden masalsız bilmem
Bir masalın yokmuşuyum Ben hiç ben olmuş muyum
Hala aynı duygusuyum prensesin uykusuyum
"Redd"
youtu.be/DTjeDVuXNXk
Prensesin Uykusuyum
Ben kimin uydusuyum uymadı mı sorgusuyum
Hala eski duygusuyum prensesin uykusuyum
Bir avuntu dolgusuyum terkeder beni korkusuyum
Hala eski duygusuyum prensesin uykusuyum
Uyanmaz mı… bana gelince zaman durmaz mı
Uykusuz rüyasız bana gelince hayat neden masalsız bilmem
Bir masalın yokmuşuyum Ben hiç ben olmuş muyum
Hala eski duygusuyum prensesin uykusuyum
"Redd"
