Okumak,benim için kaçış,huzur,avuntu ve bir seçim yapma coşkusuydu:salt okumanın verdiği hazzı,kayfi tatmak adına,bir yazarın sözcükleri kafanızın içinde yankılanırken sizi kuşatan o güzelim dinginliği duymak için okumak.
Bu bozuk dünyada tek sığınak, huzur ve avuntu duaydı. Çünkü dua olağanüstüydü. Korkuyu büyük bir vaatle uyuşturur, ruhun ürküntüsüne toplu dualarla uyku verir, yürekteki ağırlığı kendi kendine mırıldanan kanatlarla yukarıya, Tanrı'ya çıkarırdı.
Kadın yüreğinin içerebileceği ve verebileceği kadar büyük bir aşkla sizi sevdim. Ve şimdi uzaktasınız, benden nefret ediyorsunuz ve sizden bana tek bir avuntu sözcüğü bile gelmiyor.
Biz miydik önce herşey için söz veren ? Sonra hiçbir şeyden söz etmeyen…
Güz yaprakları düştü
Gazeller oldu
Bulut indi yeryüzüne
Sevdalı oldu
Bir avuntu biraz keder
Böyle bize neler oldu?
Bu ayrılık bir de hasret
Çekilmez oldu
Ay karanlık hep karanlık
Yüzün bize döner oldu
Bir ihtimal daha vardı
Felaket oldu…
Bugun 2 defa karşılaştık bu şarkı ile..
youtu.be/1YlwjEQzMdU
Tuhaf bir durumdu ancak lütufların alışıldıkça lanete dönüştüğü çok sık olur. Bir başınayken sevgiyi yegâne avuntu olarak arzulayan ben şimdi onun yeni bir işkence olduğunu görüyordum bana.
Bir avuntu biraz keder
Böyle bize neler oldu?
Bu ayrılık bir de hasret
Çekilmez oldu
Ay karanlık hep karanlık
Yüzün bize döner oldu
Bir ihtimal daha vardı
Felaket oldu
Gitme, gitme, gitme kal bu şehirde
Gitme, gitme yazık olur bize 🌼🎶