Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Sen Gidersen / Ümit Yaşar Oğuzcan
Sen gidersen sesin gider
Kokun gider yüzün gider
Ay dolanır pusularda
Tenim titrer gecem biter
Sen gidersen yüzün gider
Sen gidersen sesin gider
Kokun gider yüzün gider
Ay dolanır pusularda
Tenim titrer gecem biter
Sen gidersen yüzün gider
Martı küser baykuş öter
Senden kalan son hatıra
Sen gidersen sesin gider,
Kokun gider yüzün gider.
Ay dolanır pusularda,
Tenim titrer gecem biter.
Sen gidersen yüzün gider,
Martı küser baykuş öter.
Senden kalan son hatıra,
İki damla yaşın gider.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sen gidersen sesin gider
Kokun gider yüzün gider
Ay dolanır pusularda
Tenim titrer gecem biter
Sen gidersen yüzün gider
Martı küser baykuş öter
Senden kalan son hatıra
Sen gidersen, sesin gider, Kokun gider, yüzün gider.
Ay dolanır pusularda, Tenim titrer, gecem biter.
Sen gidersen, yüzün gider, Martı küser, baykuş öter.
Senden kalan son hatıra, İki damla yaşın gider.
Sen gidersen, boyun gider, Posun gider, sözün gider.
Bir şey kopar yüreğimden, Çatılmadık kaşın gider.
Sen gidersen, kim kıskanır, Kim dolanır pencereme?
Kimler gelir, kimler geçer Çift kapılı şu hücrede?
Sen gidersen, sohbet gider, Tadım gider, tuzum gider.
Dinlediğim her şarkıda, Tel kırılır, sazdan düşer.
Sen gidersen başkent gider, İçim üşür, ayaz düşer.
İzmir' de Konak Meydanı, İstanbul' da Taksim düşer.
Sen gidersen, canım gider, Adın geçer, içim titrer.
Şu dağlanmış yüreğime, Sevda denen akkor düşer.
Sen gidersen, herşey gider, Sesin gider, sesim düşer.
Sen gidersen, ey sevgili Ben biterim, şiir biter...
Bir rüzgar saçlarımı dağıttı geçti
giderayak aklıma sen geldin
En çok çoğaltan ellerini seviyordum
ne güzel resimler yapardın
hayal topladık buzlu camlardan
hep tipiyle karla ördük öykümüzü
birde bozkırların ortasında
kuşlara özgü düşler gördük
sessizliğe toplanan şehrin yalnız sokakları
ömürlere sokulan hüznün uğultusunda yaşayan düşle
el sallıyoruz gökyüzünde parlayan hayata
Bir yanılgı içine düşmüşüm bir de yenilgi
kapıma vurup duran bu yalnızlık öldürecek beni
Hep üze üze mi büyüyor senin insanlığın?
En son saklambaç oynarken
buldum gülen izimi
Gemiler
gemiler geçip gidiyor
gözlerimden perdeleri aralayarak
gemiler geçip gidiyor
siyah giysileriyle
mavileri yararak
ayrılığın avuçlarında koyup beni
gözlerimde siyah nokta kalarak
gemiler geçip gidiyor
karanlık hasretlerden dokunup sokuluyor koynuma
büyüyen hasretlerden bir dün çağlıyor bu güne