Ben hayatta kalmaya çalışan biriydim ve bilginin güç olduğu boşuna söylenmemişti.
Halamdan veya babamdan bir şey öğrendiysem, o da saygı duyulmayan bir liderin sadece bir kukla olduğudur.
Ben kendime güveniyordum ama bazı günler kendimden bile şüpheye düşüyordum. Şüphenin beni dürüst tutacağını düşünüyordum. Belki de kendimi kandırıyordum. Belki de kimse böyle bir güce sahip olup adil ve dosdoğru kalamazdı.
Elimden geleni yapacaktım ama bir şeyden emindim: Durumu şimdi kontrol altına almazsam korumalar bana hükmedeceklerdi. Tahtı elde edebilir ama her şeyi kaybedebilirdim.
Kitto’ya ve kanlı bıçağa sarılıp ağladım.
Diğerlerininden farklı değildim. Güç tabii ki yozlaştırıyordu, bunun için vardı.
“Bu mantıksız öfkenin kökünde korku var.”