Nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Şiir için birikim gerektiğini düşünürdüm hep, şiiri sevmeye ve okumaya da Ahmed Arif ile başlamış oldum.
Her sayfasını paylaşmak istiyor insan. Bilinsin, okunsun ve anlaşılsın diye. Alıp götürüyor memlekete, acıya, öfkeye, hüzne ve gerçeklere. Binbir duygunun içinde anlıyoruz, buluyoruz kendimizi. Anlıyor olduğumu düşünseydim eğer çok şey yazardım belki de kitap hakkında ancak hakkını veremem hiçbir şekilde. Bu nedenle en bilindik ve sevdiğim şiirleri bırakıyorum buraya.
-Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden
-Ay Karanlık
-Unutamadığım
-Hasretinden Prangalar Eskittim
-Diyarbekir Kalesinden Notlar ve Adiloş Bebenin Ninnisi.