Unutmadık! Unutturmayacağız (!) 19-26 Aralık 1978
45 yıldır kapanmayan yara: Maraş Katliamı!
Maraş’ta Alevi Kürtlere yönelik 19 Aralık’ta başlayan ve 26 Aralık 1978’de sona eren, 100'den fazla kişinin hayatını kaybetmesine, yüzlerce kişininse yaralanmasına sebep olan 'Maraş Katliamı'nın 44 yıl dönümü.
Türkiye’de 12 Eylül 1980 Askeri Darbesi'ne giden yolda en önemli olaylar
Sizin yüzünüzden, hep yanlış seçimler yaptım. Yanlış arkadaşlar, yanlış insanlar aldım hayatıma. Sizden kaçmak istedikçe yanlış yollara sürüklendim. Çünkü hiçbir şey anlatamadım ben size. Anne-kız olupta oturup konuşamadım. Derdim olsa kendime anlattım, mutlu olsam kendime, üzgün olsam kendime, ağlasam kendime.. Hep her duyguyu kendime anlattım.
Diyaloglar -1-
Yine kanayan bir güneş her zaman olduğu gibi ufuk çizgisini kızıllığıyla boşamış, kulakları sağır eden sessizliğin içerisinde evrende sürüklenerek görüş alanımızdan çıkmak üzereyken zamanı durdurmuştu. Güneş ile aramızda ki bakışların mesafesi 8 dakika olduğunu öğrendiğim de daha 6 yaşındaydım. Yani güneş patlasa biz bunu dünyadan ancak 8 dakika
HAYATIN ÇIĞLIKLARI
Doktorun odasından çıktığımda moralim oldukça bozuktu. Kolesterolüm yüksekmiş. Diyet yapmalıymışım. Elimde yememem gerekenlerin listesi ve reçeteyle yürürken hayatımda hiçbir zaman diyet yapmadığımı düşündüm. Dahası, şimdiye kadar bana dayatılan hiçbir yasağa gönül rızasıyla boyun bile eğmemiştim. İçimdeki asi ruh burada da
RİSALE-İ NUR SERENCÂMIM - 7
İlahiyata başladığım zaman hayalimde İslâm dinine Nurlar vesilesi ile hizmet için neler yapabilirim düşüncesi vardı. O yıllarda hem okumaya ve yazmaya da ziyade iștiyakım ile yazılar yazıp çeşitli sitelerin editörlerine atarak yayınlamaya başladım. Ve yazıları yazmak için de oturup "Acaba ne yazsam?" diyerek düşünüp kaleme aldıklarım
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı