Karar veremedi.
Hiç karar veremedi.
Aralarından birini seçsin diye bir muz, Gabriel Marcel’in bir kitabı, naylondan üç çift çorap, garantili büyük bir kahve makinesi, esnek ahlaklı bir sarışın, erken emeklilik önerdiler ona, ama o karar veremedi.
Kararsızlığı yüzünden birkaç memurun, bir rahibin ve bölgenin aynasızlarının uykuları kaçtı.
Karar veremediği için insanlar aralarında onun oturma izninin iptalinin gerekip gerekmeyeceğini konuşmaya başladılar.
Bunu onun duymasını sağladılar, öylesine gibi, kibar bir şekilde.
Şöyle dedi: “Bu durumda, muzu alıyorum.”
İnsanlar kuşkulandılar, bu da çok doğaldı.
Kahve makinesini ya da en azından sarışını alması daha akıllıca olurdu.
Muzu yeğlemesi yine de tuhaf.
Durumu en başından ele almaya karar verdiler.
Korkma biçimi üzerine talimatlar
Sol bileği, kol saatinin tam altı ağrımaya başlayan gezgin bir tüccardan bahsedilir. Saati çıkarınca kan fışkırmış, yarada incecik dişlerin izleri görülüyormuş.
Simülasyonlar öyküsünden.cortazar seni çılgın.
Biz tuhaf bir aileyiz. Her şeyin mecburiyetten ya da gösteriş olsun diye yapıldığı bu ülkede biz serbest mesgalelerden , laf olsun diye yapılan işlerden, hiçbir işe yaramayan simülasyonlardan hoşlanırız.
Bir çay kaşığını parmakların arasında sıkmak ve onun metal nabzını, endişe verici uyarısını hissetmek. Bir çay kaşığını reddetmek, bir kapıyı reddetmek, alışkanlığın o tatmin edici yumuşaklığı kazandırana dek yaladığı her şeyi reddetmek nasıl da acı veriyor. Oysa kaşığın basit arzusunu kabullenip onu kahvemi karıştırmak için kullanmak öylesine kolay ki.
..kedi onun parfümünü ve tenini kabul etti, eteğinin üzerinde uyudu, ancak Luciana'nın geceyi benimle geçirmesinden çok memnun olmuş gözükmedi, çünkü yatakta birden fazlalığa dönüştüğünü hissedince miyavlayarak yere atlamak zorunda kalmıştı.
Resimsiz renksiz mutlak hiçlik.
Sayfa 10Kitabı okudu
