Yol Ortası
başladığı yerde biter tüm yolculuklar
dediklerinde gülerdim, ortaokuldaydım!
artık anladım
başladığı yerde bitermiş tüm yolculuklar
üç tur attım belki
lakin
hala yolun başındayım
Sayfa 74Kitabı okudu
Bize baktıklarında arkamızdaki duvarı gören insanlar istiyoruz çevremizde, o kadar…
Sayfa 50Kitabı okudu
Bre zavallı insan, az mı derdin var ki kendine yeni dertler uyduruyorsun. Az mı kötü haldesin ki, bir de kendi kendini kötülemeğe özeniyorsun. Ne diye çirkinlikler yaratmaya çalışıyorsun? İçinde ve dışında zaten o kadar çirkinlikler var ki! O kadar rahat mısın ki rahatının yarısı sana batıyor!
Sayfa 25
Okur Takip Önerileri
Yoğun ve umursamaz biçimde cahili oldukları çok daha büyük bir şey vardı: hayat.
Sayfa 295Kitabı okudu
“En ağır silleleri vursa da kader,
Ezilir belki ama eğilmez başım.”
Sayfa 325Kitabı okudu
Aşkın uzun bir dostluktan ya da sürekli bir ilişkiden doğduğunu sanmak yanlıştır. Aşk manevi bir kaynaşmanın meyvesidir. Eğer bu kaynaşma bir anda olmazsa, değil bir yılda, bir yüzyılda bile oluşmayacaktır.
Sayfa 26Kitabı okudu
“İnsanın can yoldaşına ihtiyacı var.” Sızlanırcasına, “İnsan çıldırır kimsesi yoksa,” dedi. “Kim olduğu hiç önemli değil. Yeter ki seninle olsun. Bak, dinle beni,” diye bağırdı kendini tutamayıp; “insan çok yalnız kalırsa tozutur, hasta olur sonunda!”
Sayfa 75 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Sevilmek… o anlamda sevilmek, ne güzel bir şey.
Sen aşkın ne olduğunu bilir misin adaşım, sen hiç sevdin mi?..
Yalnız, yaşayacaksın;
Yalnız yaşayacaksın…
Dünyada hayatın bir tek manası varsa o da sevmektir. Hatta mukabele edilmesini bile beklemeden sadece sevmek.
Yaşamını, hiçbirşey bilmeden yaşayacaksın.
Yaşamını, bilmeden yaşayacaksın.
Yaşamın, bilmediğindir.