İnsan yavrusu, insan, hayvan ve melek karışımı bir mozaiktir.
Bir örnek vereyim: küçük bir çocuğun tekmeleme tepkisi daha ana rahmindeyken vardır -her anne bunu bilir- belkemikli tüm hayvanlarda buna rastlanır. Bu yansı (refleks) kendi kendine yeterlidir ama aynı zamanda daha kapsamlı devinimlere de yol açar; bu devinimlerin kendiliğinden yapılabilmesi (otomatik olabilmesi) için çalışmak gerekir.
Onbirinci ayda bebeğe yerde sürünme olanağını verir. Bu da yeni devinimlere yol açar; bundan sonra bebekler yere yatar ve beyindeki çeşitli yolları hirlikte kullanmaya yönelir (özellikle, kas devinimleriyle dengenin birleştiği cerebellum'u kullanmaya yönelir, bundan da bir dizi yumuşak, ince, girift devinim oluşur, bunlar çocukta düşünmeden yapılan alışkanlıklara dönüşür. Artık bilincin yapacağı tek şey bir emir vermektir. Ondördüncü ayda bu emir «Ayağı kalk!» olur. Artık çocuk, tüm insanların alışkanlığı ve özelliği olan iki ayak üstünde dik yürüme işine başlamıştır.