Aslında, buraya kendi kimliğimden kaçtığımda geliyorum. Bencillik mi bu?🌙
Nasıl oldu ne zaman oldu bilmiyorum. Kendime başkalaştım..
Uzun zamandır kitap okumuyorum, film izlemiyorum, kendimi dinlemiyorum,
Mark çalmıyor artık fonda, kendimle içtiğim gece kahveleri yok, şiir okumuyorum, bir şeyler karalamıyorum, her gün birbirini kovalayan sıradanlaşan dünya meşgaleleri..
Beni ben yapan herşeye o kadar yabancıyım ki artık.
Belki de devrilen atı vururlar diye ,
Belki de batıp gidenleri sevmezler diye..
Durmadan koşuyorum..
Sanırım ararken kaybolmak bu olsa gerek...
Aramak çok zor bulduğum da ağlayacağım..🌙
Hâlâ kalemin kalbimin dili ile yazıyor.
Ama ne acıtıyor artık, ne de şifa oluyor.
Bazen bir ölünün dünyada iken yaptığı hataların azabı ile..
Bazen, mezar taşları kadar anlamsızca okuyorum..
🌙
Okur Takip Önerileri
Çok uzun zaman geçti sanki herşeyin üstünden.
Herşeyi öylece izliyorum.
Misal bugün kendimi kendime ispat etmeye çalıştığımı farkettim..
Alacalı-karmaşık-bulanık bir zihnle birlikte , komutalar ile var olmaya yelteniyorum.
Harfleri bir biri ardına koyup sıralayamıyorum eskisi gibi.
Yazsam yazdığım eksik , okusam okuduğum yabancı gibi.
Yaşamın arka fonunda kendime tuttuğum alkışlar ile, kulaklarımda ki yuhlamalar hep bir ağızdan..
Aralıksız, hep bir ağızdan.
Sahi, ne zaman susacaklar?
Ne zaman kabul edecek kendim, kendimi?
🌙
"Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer.."
youtu.be/yT7lTr8m22E