MAVİ SİNEKÇİL KUŞU
Bir Yılbaşı sabahı dostum Sherlock Holmes’u ziyarete gitmiştim. Yanı başında piposu ile kanepeye uzanmıştı. Üzerinde ropdöşambr vardı. Yanında duran bir yığın buruşmuş gazetenin hepsinin okunduğu belli oluyordu. Gözüme bir şapka çarptı. Kanepenin yanında bir sandalye bulunuyordu. Sandalyenin arkasına bir şapka konmuştu. Bu,
KEHRİBAR PİPO
Sherlock Holmes keyif için sokağa çıkan, keyif için gezen bir insan değildir. Tanıdığım en kuvvetli insandır, fevkalâde boks bilir. Fakat lüzumsuz yere vücudu yormanın enerji israfından başka bir şey olmadığı kanaatindedir. Ama iş icabı hareket etmeye, yürümeye, enerji sarfına başladığı zaman da yorulmak bilmez. O gün hava çok
Ölümden yaşama
-Roza elini uzat cancağızım. Hadi korkma.
Bak ben burdayım işte, yanındayım.
Uzat ellerini vazgeç intiharından.
Yapma ne olursun gel buraya.
+Hayır. Gelmek istemiyorum. Dayanacak gibi değilim anla ne olursun. Olmadı işte yapamadım.
Başaramıyorum.
-Bir şans daha ver kendine. İyi olacaksın bak.
Yeniden başlayacak her şey. Daha güzel günler seni
ayıp ettiler bana
beni kırıp
içimde ne var diye baktılar!
Sayfa 80Kitabı okudu
