“Gözümü diktiğim dağlara bak, koşup takıldığım çitlere bak.”
Ezberlemek için iki bölümden oluşan şu kısacık şiiri ne yapmam gerekiyor ? Yarın aklımda kalır mı? Unutmak da koşarken takıldığım bir Çit mi? Unutmamak gözümü diktiğim bir dağ mı?
(sus be kadın sus)
Son zamanlarda okuyup da ruhuma iyi gelen bir kitap oldu . Aslında nasıl iyi geldi onu da anlamadım. Yazarın bana yansıttığı, hissettirdiği şey yalnız olmadığımdı. O kendi kendisiyle söyleşilerini belki de benim hissettiğim serzenişlerini kelimelere , cümlelere dökmüş yaşadıkları veya yaşamadıkları- hayal ürünleriyle. Ve yüzleşmiş hayatla, dertlerle … ben hâlâ kendi kendimi doğru düzgün sorgulayanmıyorum bile . Nerede kaldı , kelimelerle oynaşmak , Zarifoğlundan, Özel’den alıntılar yapmak…
Belki bu cümleme 
Aykut Ertuğrul bey, “ben böyle hissettirecek şeyler yazmadım ki” diyebilir. Hemen ben de onun şu cümleleri ile cevabı şimdiden vereyim:
“Şunu düşünmelisiniz ; sizin okuduğunuz kitapları sizden önce hiç kimse sizin gibi OKUMADI.”
Hazırcıyım ben. Nasılsa Aykut bey döktürmüş. Okudum rahatladım, ohhhh misss… bunun üstüne yazar bir sigara yakar, ben?… bilemedim, çay içerim belki diyeceğim olmayacak. En iyisi gideyim kedilerimle oynayayım. Yeter bu kadar kendimle konuşmam, yoksa insanlar…
(sus be kadın sus)
Yooooo, dur. Şu cümle çok hoşuma gitti sizinle bunu da paylaşayım:
“ FANİLİK BİLİNCİ” , ölümsüzlük’ten çok daha kıymetlidir.”
Heee bir de, acaba birilerine hızır olabildim mi? sorusu da kaldı bende.
Aykut Ertuğrul'dan Denemeler
2019 kışı. Evden çıkıp ani bir kararla kitapçıya gidiyorum. Dergi reyonuna yönelip “Post Öykü”yü alıyorum. Derginin 26. sayısı. Uzaktan uzağa ismini duyduğum ama henüz alıp okumadığım bir dergi. Alıp çıkıyorum.
Derginin genel yayın yönetmeni, kendisi de bir öykücü olan Aykut Ertuğrul. Önce dergiye hayran kalıyorum, sonra Aykut Ertuğrul’un Adam Öykü ile başlayan ve Notos Öykü ile devam eden “öykü dergiciliği”nde geldiği seviyeye imreniyorum. Lisede okurken bir gazete ya da dergide çalıştığımı hayal ettiğim günler geliyor aklıma.
Aykut Ertuğrul “Moğolluklar” adlı köşesiyle dergide yazıyor. “Bellek ve Başka Tuzaklar” adlı kitabındaki denemeler, orada yazdıklarına benziyor. Yaşantı parçalarının, yaşarken görüp geçtiğimiz durumların başka yönlerine değinen satırları; kitabı benim gözümde yüceltiyor.
23 denemeden oluşan bu kitabı, hiç tarzım olmamasına rağmen, ağır ağır, iki aya varan bir sürede, diğer kitaplarımın yanında okudum. Kitap sürekli elimin altındaydı, ara ara açıp bir denemesini daha okudum.
Yeni kuşak edebiyatçıların böyle güzel satırları, bu dikkati; edebiyatımızın gelecek vizyonunu da çiziyor. Gök kubbe altında söyleyecek herhangi bir sözün kalmadığı bir zamanda, bu zor zamanlarda, estetiği önceleyerek, samimiyetten ödün vermeksizin usul usul yazılan yazılar bunlar. Bizi başka başka kitaplara, filmlere, hayatlara götürmesi de cabası.
Bellek ve Başka Tuzaklar
Aykut Ertuğrul