Ahmet, ilk iş günün yorgunluğu ile geldi konteynere .Bugün onun için hayatı boyunca en özel gün olacaktı. Çünkü bu ilk gün zor geçseydi, belki bu işe devam edemeyecekti. Hevesi kırılacak, oğlunun elini tutup köyüne geri dönecekti ve hayal ettikleri o hayata doğru yol almayacaklardı. Ama öyle olmadı, hiç ummadığı kadar güzel şeyler oldu. İşini çok sevdi ve ustası baba şefkatli bilge bir insandı. Ustasının ona yaptığı iyiliği düşünürken, şöyle bir cümle oluştu bilincinde,
“ Bazen bir insan, belki de farkında olmadan küçük bir dokunuşuyla size hayal edemeyeceğiniz dünyaların anahtarını verir. Yaşamımızın ileri ki safhasında elde ettiğiniz tüm güzel şeylerin, öncesinde mutlaka bir kapı aralayanı vardır. Her güzelliğin unutturduğu sessiz bir kahraman vardır “ .
Mehmet OLDUBAŞ
Ayla'nın Kaplumbağaları