Anne, Allah'ın hilkat sırriyle evlâdına bu kadar şefkatli olursa, ya Allah, mahlûkuna nasıl olur?.. Bunu düşünmekten büyük saadet mi var ?
Bütün varlıklardan şüphe mikyasınca Allah'ın varlığından emin olmak... Şüphenin yaratılış hikmeti de bu olsa gerek...
"Gerçek aşka bir oyunla geçtim
Zehirden şifaya geç, kemend onun elinde..."
İnsan... Yüzünü bile tam görebilmekten aciz mahluk...
Öyle ya: aynada sağ sola ve sol da sağa geçtiğine göre gördüğü tam kendisi mi? Ancak birbirimizi görebiliyor yahut gördüğümüzü sanıyoruz. Bir eksiğin daha büyük eksiği de aynada tecelli ediyor. Aynada, yahut bütün mücellâ satıhlarda... Demek kendimizden bile gizlenmişiz.
Çok defa sırt çevirdiğimiz basitlerin, dilsiz tarafından ne karmaşık mahiyetler taşıdığını sonradan farkederiz.
Biz hep normal olmayan insanı tarif etmeye kalkar ve bu yönden bir tedavi şekli bulmaya çalışırız. Ya normal olanı tarif et deseler ne yaparız?.. o zaman, karşımıza, taş gibi, odun gibi, hissiz ve şuursuz bir şey çıkmaz mı?