Kendi kendine kırılır,
Kendi kendini yapıştırır bir kadın.
Bazı kırılmayan aynalarda..
soğuk kadınlar balladı
soğuk kadınlardı usulca geçtiler
koyu bir yalnızlığın kenarından
adımları ürkekti değişiktiler
kan mı sızıyordu dudaklarından
başka bir yalnızlığa gittiler
yosun yeşili aynalarda biriktiler
kıpkızıl buğusu karanlığa dağılan
tenha gözleri birer kilittiler
uyanmışlardı vampir uykularından
nasıl da ulaşılmaz fakat gündeliktiler
kimbilir kaç yalnızlık eskittiler
yoksa bir büyü mü baktığın zaman
hem bir çoktular hem bir tektiler
yorulmuş bir yanlışı yaşamaktan
epeyce kadın gizlice erkektiler
Sayfa 11Kitabı okudu
Kuklacı
her aşk bir mecnun büyütmez
ve her insan kendini sever sadece
zamanı yontan mevsimler
yıllanmış hüzünler bırakırken kalbime
aynalarda arama annemdeki yüzümü
sığınıp tanrı'ya adını andıktan sonra
bir azize sattım onu taşrada
sürgün ayaklarım hallaç başımla
kırdım aşka dair öğrendiğim ne varsa
kalender bir eda ile kırdım kuklacı
Başka biri için, başka birinin acısını çekiyor abi. Yani onun da göğsüne bir şey saplanıyor, böyle ucu sivriltilmiş şiş gibi, uykularından uyanıyor. Bazen ruhu daralıyor, farkediyorum. Dalıp gidiyor uzaklara. Bir şeyi çok istemiş, onun olması için sahip olduğu her şeyden vazgeçmeyi göze almış ama alamamış gibi. Bu uzaklara bakan gözleri biliyorum abi ben, her gün karşılaşıyorum o gözlerle aynalarda.
Böyle bir şeyi çok ister, alamaz ama alacağına dair de bir umut beslersin içinde. “Olacak be!” dersin, biraz sarhoş olur “Olacak lan!” dersin, biraz sinirlisindir “Olsun ulan artık.” dersin. Bilirim işte onu. O bekleyişi.
İnsanlar tanırsın, şehirler gezer, kitaplar okursun, en iyi sen bilirsin rakı nerede içilir ve nerede ağlanır. Hangi gece yıldızlıydı gökyüzü, hangi gece sert esti, hangi gece patladı sokak lambası, hangi gece köpekler durmadan uludu, hangi gece hangi adam dövdü karısını, hangi geceyi hangi ev sabah etti en iyi sen bilirsin. Kahkahalar atar, sohbetler eder, hatta sevişirsin ama en iyi sen bilirsin unutturmaz acını hiçbiri. Belki biraz erteletir, unutturmuş gibi yapar, geçmiş gibi gelir. Ben biliyorum o geçmiş gibiliği abi. Diş ağrısı gibi, birden vurur zonk diye göğsüne.
Onun göğsünde başka birinin ağrısı zonkluyor işte abi. Ben biraz erteleteni oluyorum, unutturuyor gibi geleni.
Başka birinin yarasını kanıyor, ben o yarayı sakladığı bant oluyorum.
Başka birinin kavgasını ediyor hayat ile ben o kavganın hem en masumu, hem en çok vurulanı oluyorum.
Başka birinin denizinde boğuluyor, beni boşver.
-Ben olsam olsam birazdan sarhoş olurum.
Mariyya
lizboa
boa
simsiyah saçlı kadın
mariyya
bir masal söyle bana
kan nasıl çıkmadı baştan
o ölen kimdi
soğuk kadınlardı usulca geçtiler
koyu bir yalnızlığın kenarından
adımları ürkekti değişiktiler
kan mı sızıyordu dudaklarından
başka bir yalnızlığa gittiler
yosun yeşili aynalarda biriktiler
kıpkızıl buğusu karanlığa dağılan
tenha gözleri birer kilittiler
uyanmışlardı vampir uykularından
nasıl da ulaşılmaz fakat gündeliktiler
kimbilir kaç yalnızlık eskittiler
yoksa bir büyü mü baktığın zaman
hem bir çoktular hem bir tektiler
yorulmuş bir yanlışı yaşamaktan
epeyce kadın gizlice erkektiler