"Aynalarda kendimi unuttum."

nasılsam öyle görüyorum gözlerini bir kez olsun yadsımadım kendimi yabancı aynalarda * korkmadım açık vermekten içtenliğim adına çok çektim korkunun gölge pençelerinden yine de öğrettim ürpermelerime şarkısını erkekliğin kayıyorsam arada bir bugün çıkmaz loşluğuna baygınlığın unuttum sanma seni akıllı umudum anlamak istiyorum yenemediğim suyumu yoksa kitap yoksa ölüm çok korkuyorum seni hep beni yaşıyan türküden soruyorum bitirsem yokluğunu öpsem ikindilerini dile gelmeyen güne sığmayan bir tavşana inanıyorum çocuklardan uzak korkulara daha yakın yaşamak gücüme gidiyor aldanmak ufkun rengine doymadan daha nasıl diyebilirim ben bittim diye gecenin itişinden belli duvarların yetmeyişinden tek cebimizden çıkan adresidir alışkanlıkların nasılsa uğultu öyle eziyorum kendimi unuturum sanma ağzını dönülmez bir duraktır karanfil * 13.5.1971(Sayfa: 101-102) *

Bedrettin Cömert

Kalmasın Ellerim Sizlerden Uzak

Reklam

Gülşiir

@gulsiirr

21 Eylül 2022 20:32

Şiir

Milattan Önceki Şiirler

I her şey bir acının bilincine varmakla başladı. bir taşı kaldırıp atmakla, bir kapıyı açmakla… bir el, hep bir şeyler yazdı, biz doğduktan bu yana kağıtlara şimdi bütün yaşadıklarım karalama kağıtlarında kaldı.bir kalem kendi kendine yazar bu şiiri. insanlar işlerine gider, ben acıya giderim. bir günde bütün isalarımı çarmıha gerer ve her günümü

devamını oku

Erhan

@rhozd

07 Ağustos 2022 00:17

Etkinlik

Tik tak, tik tak. Tik ve tak...

İyi Akşamlar. Ağustos ayı öykü etkinliği kapsamında ismini vermek istemeyen bir arkadaşın öyküsünü paylaşıyorum aşağıda. İyi okumalar. Tik tak, tik tak. Tik ve tak… Saat çığlık atıyor. Götürüyor elde avuçta kalanı. Geçen vakit sıradan. Vardiyasından yeni çıkan bir işçinin yorgunluğu sinmiş fahişe kaldırımlar şehrine. Sabaha karşı. Ve saat

devamını oku

Ayşe Nur SONKUR EFE

@birtutamkelime

24 Nisan 2020 16:30

"Aynalarda kendimi unuttum."

Kitabı okudu

Acı Deniz Fatma Barbarosoğlu

•••MERVE•••

@merveyl

22 Şubat 2018 17:25

Ahmet Erhan

ı her şey bir acının bilincine varmakla başladı. bir taşı kaldırıp atmakla, bir kapıyı açmakla... bir el, hep bir şeyler yazdı, biz doğduktan bu yana kağıtlara şimdi bütün yaşadıklarım karalama kağıtlarında kaldı. bir kalem kendi kendine yazar bu şiiri. insanlar işlerine gider, ben acıya giderim. bir günde bütün isalarımı çarmıha

devamını oku

Reklam

Yusufcan Durmuş

@yucandu

12 Temmuz 2017 13:58

"Aynalarda kendimi unuttum."

Hoca Efendi kendimizi idrak etmek isterken çoğu zaman aynalara koşarız dedi. Aynaların aslolanı gösterdiği vehmine kapılarak... Oysa her ayna kendinde olanı sunar. Sana gerçekten seni sunacak olan mü'min gönülleridir. Güzel insanların gönüllerinde bulduğun görüntün sana aittir. Bundan sonra seni senden saklayacak aynalara bakma. İnsanların yüzlerine bak. Karşındakinin görüntüsünde gördüğün kendinsin. Unutma. Karşındakinin görüntüsünde gördüğün kendinsin.

Sayfa 133 - iz yayıncılık 7. baskıKitabı okudu

Acı Deniz Fatma Barbarosoğlu