Aynı göğün altında güneşlenen sözcükler hepimizin hatırasıdır. Her ses, her hece, her söz toprağın kulaklarını çınlatıyor.
Kim bilir senin şehrine de düşüyor o damlalardan. Ben buradayım sen orada tepemize gökyüzü., Aynı göğün altında ıslanıyoruz, belki de aynı yağmuru taşıyan aynı bulutun damlası birazdan benim camıma vuracak kim bilir.Bir damlada buluşacağız. Bir olacağız.
Sayfa 25Kitabı okuyor
ufak tebessümler ile taş, duvar
ve sanki hiç doğmamış kadar
geçimsiz bir sonbahar kadını
biz kırk metrekareye dört kişi sığdık
zahmetine katlanılmış şu soğuk şu hain
şu hüsrana mahkûm yontmaları duvarlara dizdik çeşitli el işleri çekiyor canım işte
kocakarı çeyizlerinden
kımıldaması zor geliyor
hangi kolum ulaşmak istese yahut
hangi ruhun
Aynı göğün altında gürültülü kalabalığın sessiz türküsüydük
Geceye vurulmuştu kimsesiz yapayalnız yüreğimiz...
İnanç, tuhaf bir yaratıktır. Yıllar yılı aynı yere yuva yapan bir doğan gibi. Ama sonra uçup gider ve belki de yıllarca ortadan kaybolduktan sonra, her zamankinden daha güçlü bir şekilde geri döner.
Sayfa 407Kitabı okudu
Gidenler ve kalanlar
Ne yaparlar şimdi
Bu göğün altında yaşamaya devam etmek
Aynı soluğu paylaşmak
ÇALINDI
Kapı çalındı
Açmaya davranayım derken
Uyandım ki
Çamların altında yatmıyor muymuşum
Sırtüstü,
Hücum etti gözlerime
Göğün mavisi
Hoş
Böyle de
Kapıyı açtım sayılır
Diğ mi
Aynı kapıya çıkmasa bile
Sayfa 34Kitabı okudu
Şehre ayak basar basmaz ona koşacağını hayal etmişti; oysa o, önceki günden beri aynı göğün altında yaşıyordu onunla, karşılaşmaları tesadüften ibaretti.
Sayfa 164 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Aynı toprağın çocuklarıyız biz. Aynı göğün altında…
Aynı göğün altında farklı insancıklar.
Harika bir akşamdı; böyle bir akşam insana ancak gençken nasip olur sevgili okur. Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören kendine sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?
