"Bu maceranın sonu,'' diye mırıldandı merdivenlerde. Eskiden pek severdi bunu söylemeyi. Yalnız bir kovboy gibi hissederdi kendini, bir daha görmeyi düşünmediği birinin -çoğu zaman sevgili, bazen arkadaş olurdu bu biri- yanından ayrılırken. Epeydir söylememişti, epeydir ne başında ne sonundaydı bir maceranın. Sevinmeli miydi bunun için? Buna da Polyanna sevinsin; Aynur değil.