Şüphe insanın içini kemiren ama öldürmeyen tehlikeli bir zehirdir.
Amaçsız insanların ama'sı olmaz. Onların sadece "ben" faktörü vardır. Sadece kendileri vardır; başkalarının ne yaşadığı, ne çektiği kendileri nezdinde önemsizdir. Hayatlarında "ama" diye bir kelime hiç var olmamıştır.
Bazen ruhumun derin bir kuyuya düştüğünü hissediyorum. Bedenimin ise o kuyunun başında beni izlediğini.
Ama bir şey var ki, onu değiştirmeye hiç kimsenin gücü yetmez; cesaret ve yürekli olmak... Bu, sonradan kazanılacak veya zaman içinde değiştirilebilecek bir şey değildir. Bu, kişinin doğasında ya vardır ya da yoktur.
Ciğerim parçalanırcasına bağırdım, boğazımı yırtarcasına haykırdım, kalbimi söküp alıyormuşçasına yalvardım ama "mırıldanıyordun" dediler.
"Kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin ve sen vazgeçenlerden değilsin.."
Sayfa 70 - Portakal KitapKitabı okudu
