Formatı değiştiriyorum
Herkes ruh gibi. Herkes ne kadar ciddi hiç mi neşeli bir şey okuyan yok Ya ayrılık havası var ya yeni kavuşmuş ya kavuşamamış hep bir dram 😂😂😂😝
Bizim şehrin havası çok kirliydi!
Lanet olası sanayileşme.
Tüm hayallerimiz yüksek miktarda karbonluydu.
Ve tüm aşklar, mutlak gri ve haki renklerde ceryan ederdi.
"Beyaza çalan bir Ankara havası puslu
Soğuk ama hüzünlü bir mavi örtüsü yüzünde gökyüzü
Aşktan bihaber sokaklarında
Ayak izleri kalmış
Rüya avcısının..
Kapı duvar evlerin mor çatılarında
Boş kalmış kuş yuvaları..
Şehir kırgın
NASIL BİR TEZATLIK
Uzaklaşan kaybolur.
Evet genelde öyle değil mi? Düşünün bir yerden uzaklaşınca ve dönüp bakınca o yer ne kadar da küçük gelir yada şöyle söyleyeyim ucaktan aşağıyı yer yüzüne bakarken aralar araziler dağlar bile kücücük gelmez mi bize.
Bu aynı zamanda duygular içinde dahil cenaze evine giden insanın ruh hali taziye evine dönmez mi neşesi kalır mı kalmaz bence. Yada şenlik havası olan bir yere giden düğün mesela festival örneğin ruh ali oraya eş değer olmaz mı? Efendim hep demezler mi gül bahce sinde gezen gül kokar die. Netice itibariyle görünür de fiziken de öyle ruhen de öyle biliyor öyle görüyoruz.
Bu bir yerde tezatlık gösteriyor. İnsan ne kadar uzak olursa olsun nerde olursa olsun ruhuna sirayet etmiyor. Bilakis daha baskın bir ağırlık yaratıyor. Duygularda en zirveye cıkıyor bu uzaklık. Genelde bu uzaklığın adına ayrılık derler. Bu bir bedenin bu dünyadan gidişiyle le mi olur yol ayrımıyla mı olur bilinmez ama yarattığı etki zaman zaman öyle oluyor ki ölümle eş değer. Tabiki yaşayan bilir, bilen susar. Cünkü tarifi yok die biliyorum.
Kacan balık büyük olur misafiline girmicem cünkü burda netice ye bakılır neticede yokluk var ve bunca varlıktan sonra bu yokluk varlığın içinde yokluk Ölüme eş değer. Bu genelde kacınılmaz bir sondur her insan elbet birgün bu yola düşer kiminle hangi sevdiği ile bilemem.
Yanınızda olan sizi var eden sizi siz eden insanların kıymetini bilmeniz dileği ile... M.E.G.
Kendi kaleminden..️
Yorgunluktan bitap düşmüş haldeydim aylardan kasımın sonları vakit gecenin yarısıydı memlekete bir sessizlik edası bürünmüş, yağmurun yağışı, ile sokak lambaların yanışı, tarifsiz bir görünüm sergiliyordu. Yine bir ayrılık havası vardı memlekette Kasım'da toparlanmış gidiyordu usulca elveda Kasım elvedaaa..!!
...✍️✍️