Düzen arzusu, insan dünyasını her şeyin çalıştığı, işlediği ve kişisel olmayan bir iradeye tabi olduğu cansız bir krallığa dönüştürmek ister. Düzen arzusu aynı zamanda ölüm arzusudur, çünkü hayat daimi bir düzen ihlalidir. Ya da tam tersi, düzen arzusu, insanın insana duyduğu nefretin bedelini haklı çıkardığı erdemli bir bahanedir.