Aşk ve ayrılık acısı çeken birinin iki seçeneği vardı: ya bu acının içinden geçip o acıyla yaşamayı öğrenir ya da o acının onu yutmasına izin verip sonsuz bir boşlukta yok olur giderdi.
Çünkü aşk ne kadar yüce olursa aşk sahibini o kadar hasret ve ayrılık acısı çekmeye mahkum eder kader.Yahut aşk ne kadar acı ve keder yaşarsa aşkı da acısı oranında çoğalır.Ayrılık acısının büyüklüğüdür vuslatın sevincini arttıran.Vuslatın nihai zevki ayrılığın doruklaşan acısı kadardır'
"otuz birinci kural: hakk'a yakınlaşabilmek için kadife gibi bir kalbe sahip olmalı. her insan şu veya bu şekilde yumuşamayı öğrenir. kimi bir kaza geçirir, kimi ölümcül bir hastalık; kimi ayrılık acısı çeker, kimi maddi kayıp... hepimiz kalpteki katılıkları çözmeye fırsat veren badireler atlatırız. ama kimimiz bundaki hikmeti anlar ve yumuşar; kimimiz ise, ne yazık ki daha da sertleşerek çıkar."
Sayfa 302Kitabı okudu
