Yine harika bir kitap okudum. Bu tarz derleme kitapları çok faydalı buluyorum, insana unutulmaması gereken şeyleri hatırlatıyor. 1915 olaylarına, Hrant Dink'in katledilişine dair, 35 edebiyatçının kaleme almış olduğu, şiir, öykü veya deneme yazılarından oluşan bu kitabı ben çok sevdiğimi söylemeliyim. Özellikle Murathan Mungan, Karin Karakaşlı, Mine Söğüt, Murat Uyurkulak, Hakan Günday ve Ayşe Sarısayın 'a ait olan yazılar beni çok etkiledi. Unutmamak, hatırlamak, Türkiye üzerinde yaşayan onlarca dini, dili ve ırkı anlayabilmek ve saygı duymak açısından çok etkili ve insani boyutu öne çıkan bir kitap.
Etrafa da gram katkımız olsun mu?
Müptezeller bittikten sonra yaklaşık altı-yedi tane kitabın kapağını açıp, göz gezdirip başlamadan bırakan ben... en sonunda da en alttaki bu kitabı çıkarmakla çok iyi yapmışım.
Şu ana kadar okuduğum, çok beğendiğim ve isteyenlere tavsiye ettiğim Koku, Serenad, Uçurtma Avcısı ve hatta Şeker Portakalı'nın evet Zeze'nin bile üstüne çıkabilecek bir
Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi BağlardıAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 20195.3k okunma
Çok güzel ve değişik bir kitap. Roman bir distopya. Kahramanımız bu sefer bir başka bedene yerleştirilen Göçebe isimli bir ruh. fakat yerleştirildiği beden bir travma sonucu öldüğü için ruh bedenini tam olarak terketmemiş ve sonuçta Göçebe gittikçe farklı davranmaya başlıyor. Üç sene evvel okumuştum. Distopya seven herkes okumalı.
Kitabı yıllar önce okumuştum ve Alacakaranlık serisinden çok daha fazla beğenmiştim. Fantastik kitap okumak isteyenlerin beğeneceğini düşünüyorum. Akıcı, sürükleyici ve düşündürücü bir kitaptı.
İçimde bir boşluk ile yazıyorum bu incelemeyi. Kitabı şimdi bitirdim. İçim sızlıyor. Kaldıramıyorum okuduklarımı. 2020'de kaç kitap daha okurum kaç hayatla tanışırım ya da kaç karakter ile daha bilmiyorum. Ama derinden sarsıldım. Uzun zamandır beni ağlatan bir başka kitap daha olmadı.
Ayşe, Enver, Esma , Zemine , Seyd Ali onun yiğit oğulları , zaman zaman beni saflığı ile kızdırsa da Bekir , Minik Necati sanki yıllardır tanıdığım kişilerdi. Hikayelerini dinledim zaman zaman saflıklarına temizliklerine güldüm. Şimdi de ayrılık zamanı geldi sanki.
İvan ... Yazarın onlar da insandı dediği İvan. (Bu karaktere olan nefretimi yazmaya utanıyorum çünkü bu Cengiz Dağcı'nın hümanistiğine ihanet olacaktır) Onca zalimliğine rağmen onu da insan olarak görebilmiş olan bunca zamandır neden okumadım diye hayıflandığım Cengiz Dağcı. Naif anlatımı ... Hümanist cümleleri... Zaman zaman Yaşar Kemal'in çukurovasını zaman zaman Steinbeck'in Gazap üzümlerini hatırlattı bana bu eser. Çünkü hangi milletten hangi ırktan hangi kültürden olursan ol toprak herkes için kutsaldı.
Yazsam kitabı yeni bitirmiş olmanın da etkisi ile sabaha kadar yazarım, bahsederim bu kitaptan. Ama çok da konuya girmek istemiyorum . Şunu diyebilirim son olarak ve ısrarla okuyun. Lütfen okuyun ve okutturun.
Bu arada eserin bir de devam kitabı var. "O topraklar bizimdi ." Ama hemen okumayacağım. Ama okuyunca mutlaka yazacağım düşüncelerimi. Keyifli günler keyifli okumalar. Ve teşekkürler Mine Oral beni bu güzel kitapla tanıştırdığın için.
Başından sonuna kadar bir sürü duygu geçişi yaşadığım bitmesini istemediğim film gibi bir kitap oldu göçebe.Kurgusu ile sizide içine alıp olaylara müdahil olmak isteği uyandıran müthiş bir anlatım