Hz. İbni Arabî’nin çok güzel bir sözü var… “Mucizeler bir kere başladı mı bitmek bilmez!”
Her şey Allah’ın kudreti ile... Art arda dizilen sebep silsilesi..
O kadar hasta bir kafayla Füsus’u nasıl okumaya başladım, ondan nasıl bir ilham aldım izahını hâlâ yapamıyorum;
akılla ve mantıkla cevaplamak mümkün değil. Fakat okudukça anladım ki, bize İslam’ı çok kötü gösterdiler, Kuran’dan kopardılar; oysa âlemde aradığım ne varsa hepsi burada diye düşünmeye başladım.
Geçirdiğim hastalığın tam anlamıyla kahırdaki lütuf olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Bu hastalığın çöküntüsü ve acıları içimde batıla dair her şeyi yıkmasaydı ben hâlâ gençliğimdeki o yanlış ve zelil noktada olacaktım. Evet, işte kahırdaki lütuf...
Bilim putu da paldır küldür yıkılınca, büsbütün afallamış ve boşlukta kalmıştım; tutunacak bir put da yoktu artık, isabetli bir şeydi; ama içimdeki boşluk daha da büyümüştü…