Ayşegül
@aysekrds
Psikolojik Danışman
43 librarian point (Last month: 2)
328 reader point
Joined on August 2020
Okuma Hedefleri
Savaş gazilerine bakmak feci bir duyguyla tanıştırıyor insanı: Şükretme duygusu. Duyguların en ikiyüzlü, en sefil olanı. Haline şükretmelerin en rezilcesi, başkalarının haliyle mukayese edilerek yapılanı... O zaman insan Yaradan'a, verdiği mutluluklar için değil, olsa olsa başkalarına verip kendinden esirgediği acılar için teşekkür ediyor. Sana şükürler olsun ki beni değil, onu seçmişsin diyor!
Süküt, ruhu temizleyen bir tür oruç gibiydi. Yalanlardan, kendini dünyaya beğendirme kaygılarından uzakta, neysen o olmak demekti. Sessizliğin ayak izi, yeryüzündeki en temiz yerdi.
Evet, bir kere kırıldılar mı kadınların kalplerini onarmak kolay değildi belki ama aslında onlar kalplerinin eski haline kavuşmasını kırandan bile çok isterlerdi. Eskisi gibi olabilmek için hakikaten çabalarlardı yani.
Reader Follow Recommendations
İnsan çok aşıkken, koca hayat kalbin sesiyle geçer, boyna ağırlık yapmaktan başka işe yaramayan kafa hiç lazım olmaz sanıyor. Sonra kalbin çırpınışı zayıflayınca ne yapacağını şaşırıyor.
...hayatım boyunca sensiz kalmaktan korkmuştum. Ama hep seninle olmaktan da korkuyordum.
Oysa yaralarıyla değil, kabuklarıyla olgunlaşır insan dediğin.
Acı çekmenin insanı temizleyen bir yanı olduğuna inanırdın galiba; kendini kanatarak günahlarından arınmaya çabalayan sofular gibi yaralarında nefeslenirdin.
Çocukluğun sadece hatıralarda muhafaza edilebileceğini bilmek ne acı...
Hayat ağılı bir yaraya dönüşmüşse, kesip atabilmeli insan onu kendinden. Yol yakınken çekip gidebilmeli. Heyhat, gidebilmek cesaret ister, bilirsin. Ben değilim ama sen yeterince yürekliydin. Bir kalemde silip attın beni, ardına bakmadan gittin.
Tıpkı apansız gidişin gibi dönüşünde de başına buyruk ve bencilsin.
Dünya ancak yanmış bir tren garının tepesindeki yelkovanı gözleyen, artık ilerlemediği için üzülen insanlar olduğunda güzel bir yerdi.
Sensiz yaşayabilirim sanmıştım, ama yaşayamadım. Günler, aylar, yıllar geçti; unutmaya çalıştıkça hatırladıklarıma daha beter battım.
272 syf.
·
Not rated
...Öyleyse acırım size, kimsesizlik üzücü bir şeydir. Acılarınızı paylaşacak kimseniz yok demek!
Sayfa 252Kitabı okudu
...yalnızca kahramanca davranmak gerektiğinde bir yüreği vardı, ama aşka gelince yoktu!
Sayfa 113Kitabı okudu