Oysa bazı şeyler,toplumun kurallaştırdığı gibi yanlış değildi.Asosyal olmak yanlış değildi,içedönük olmak yanlış değildi,geleneklere aykırı olmak yanlış değildi,duygusal ve romantik olmamak yanlış değildi;bunlar sadece birer kişilik özellikleriydi.
Evet kitaplığım da ki kendimce boş, vasıfsız bulduğum bu kitapların tamamını buraya ekledim ki ileride dönüp baktığımda şimdiki hâlime şükür edebileyim. Çünkü kitapları en kısa zamanda elimden çıkartmayı düşünüyorum.
Ama incelemelerini yazarken fark ettim ki iyi ki de bu kitapları okumuşum dedim.
Çünkü hayatımızda ki kötü şeyleri yaşarken biliyoruz ki iyi şeylerin değerini anlıyoruz.
Yani diyeceğim o ki iyi ki bu tarz kitaplara tam yaşımda yer vermişim ve merakımı gidermişim. Yoksa bir ömür bu tarz kitaplara ilgim her zaman içimde bir ukte olarak kalabilirdi ve ben bunu hiç istemem.
İşi en başından kökünden halletmişim. Ve şimdi daha mutluyum.. Umarım ne demek istediğimi anlyorsunuzdur. Okuduysanız teşekkürler :)
BENİM KARIM ÇOCUK
Büyükler gerçekten daha iyi mi bilirlerdi, yoksa yeni durumlarda yeni şartlar yaratacak kadar cesaretleri olmadığından mı, sonuçları göğüslemek zor olduğundan mı gelenek dışında kararlar almak istemezlerdi? Daha bez bebekleriyle oynayacak çok zamanı olmasına rağmen neden "büyükler daha iyi bildikleri" için büyümek
Selam millet
Lise anılarımı canlandıran ve benim de içinde umut yeşerten bir kitap ile geldim
Okuduğunuz bir satırda kendi derdinizi bulduğunuz oldu mu hiç ?
Kitabın konusuna gelecek olursak
Kızımız Umut, lise son sınıf öğrencidir ve depresyonun direk içindedir. Bir trafik kazasında ailesini kaybeden Umut, Almayadaki akrabalarının yanında