Söz
Büyük sözler ettiğinde kırılıyor hayat.
Düşünmeden söylediğin, ağzından çıkan iki fakir cümle değiştiriyor yolları.
Yokuş aşağı koşarken ve saçların savruluyorken rüzgarla, mutluyken, gözlerin parlıyorken…Kelamdan bir dağın dumanlı zirvesine bakarken buluyorsun kendini.
Dağ ne kadar büyük.
Sen ne kadar küçüksün.
Ormandaki tüm ağaçları,
Pimi çekilmiş coğrafyalarda
Zaman ayarlı bir aşkın en tesirsiz parçasıydım
Ve ben günah şeridinde hatalı sonlanandım
Az gittim; uz bittim; hiç geldim!
Az uz gitti dağlar, dereler aştı;
Ülke ülke, şehir şehir dolaştı;
"Kızılelma nerede?" Diye sorardı;
Ne bilen onu, ne düşünen vardı.
Sayfa 41 - Ötüken Neşriyat
