Azgın

Hayat kudurmuşçasına akan bir ırmağa benzer, insanoğlu ise bu ırmağın azgın sularında yolculuk yapan bir dal parçasına. Bu yolculukta değişmeyen iki olgu vardır, ilki yalnız olduğun, ikincisi ise ne kadar uzun sürse de yolculuğunun ölümle sınırlı olması...

' .. nedendir bilinmez, kimsenin düşüncesini açıklamaya cesaret edemediği, her yerde azgın, yabanıl köpeklerin hırlayarak kol gezdiği, yoldaşlarının korkunç suçları itiraf ettirildikten sonra paramparça edilişini seyretmek zorunda kaldıkları bir toplum çıkmıştı ortaya. Ama aklından, ayaklanalım ya da başkaldıralım gibisinden düşünceler geçmiyordu.'

“Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!”

Orta yolu takip eden, azgın maddeciliği frenleyen ve ondan normal bir hayat çıkaran yegane nizam; beşeriyetin fıtratına uygun, sağlam, ahlaki, dini ve ruhi nizamdır.

"Çünkü iyilik yapacakmış gibi görünen kötü niyetli biri, kuzu postuna bürünmüş azgın bir kurttan ya da üç kafalı köpekten çok daha korkunçtur!

Hayat kudurmuşçasına akan bir ırmağa benzer,insanoğlu ise bu ırmağın azgın sularında yolculuk yapan bir dal parçasına.

Hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki dost olduğumuzu ya da kardeşliğimizi hiçbir şey engellemiyormuş gibi görünür. Bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar. Ama tam sen bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam: "Bu köprüyü geçip bana gelir misin?" İşte o an da artık bunu istemeyeverirsin; sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın. O andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer. Bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar örülüverir önümüzde ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız. Ama o küçücük köprüyü düşündüğünde, sözcüklere sığmayacak kadar büyüyüverir gözünde; yutkunur ve şaşar kalırsın.