Kişinin en azgın düşmanı kendi ruhudur.
•••
İnsan, bir me'sut zâlim, insan bir mağrur cahil;
Tekne kırık, su azgın ve kayıplarda sahil...
•••
Denizlerden daha tehlikeli olan azgın nehrin kıyısında ölümle nasıl pençeleşiyor, görmüyor musun?
Sayfa 80Kitabı okuyor
Cinsel sevgiden daha yaman, daha azgın bir zevk biliyor musun
Sayfa 96Kitabı okuyor
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu…
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse…
Ey sen ki kül
Sayfa 240Kitabı okudu
Bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum,
Gözlerin mi daha sıcak gülüyor
Yoksa dudakların mı anlayamıyorum.
Ötüken yayınları
Tanrı Ares için Homeros birçok ve hepsi de korku ve nefret uyandıran sıfat kullanır: "İnsanların baş belası", "dönek", "surları yıkan", "azgın, kızgın", "insafsız", "elleri kana bulanmış", "savaşa doymaz", "insan öldüren" vb.
Geri Gelen Mektup
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan, kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse,
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse,
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o güzel gözlerinin nuru görünse..
"Murdoch!" Danii bir anda boşalmaya başladı, başını bir sağa bir sola atıyordu.
Murdoch onu hiç bırakmadan, sırtını geriye atışını ve sert göğüs uçlarının tavana doğru kalkışını seyretti.
Danii'den zevkin her zerresini sağıyordu ve hâlâ bu ödülden vazgeçmeye niyeti yoktu. İnlemelerini bastırarak, Danii yüzünü kavrayıp onu itince
Sayfa 314
Merhaba sevgili kitap dostlarım nasılsınız? Bugün sizlere sevgili yazarımız 
Nilar Gök kaleminden AZGIN VAR öykü sevenlere güzel bir eser tavsiyesi ile geldim. Okurken çok keyif aldım kah üzüldüm, kah sevindim. Anadolu' da her bir yöreye gideceğimiz bu eseri kesinlikle tavsiye ederim.
İçinden birini değil bu öykülerin hepsini gerçekten çok
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Ey sen
Sayfa 239Kitabı okuyor
Alıntı
“Ah bu katı, kaskatı beden bir dağılsa,
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini öldürmesini insanın!
Tanrım! Ulu Tanrım! Ne bunaltıcı, ne berbat,
Ne tatsız, ne boş geliyor bu dünya bana!
Ah ne iğrenç, ne iğrenç! Bakımsız bir bahçe ki
Azgın bitkileri tohuma kaçmış,
Pis, kaba ne varsa tabiatta sarmış içini.”
Sayfa 40Kitabı okuyor
