Bir Arazi Alalım Seninle Güzel Anılarımızın Olacağı
𝐺𝐼𝑅𝐼𝑆
Kitaba o kadar kitlendim ki elimden bırakamadım. Cidden 
John Steinbeck romanlarında gerçekçilik ve yalınlık sunmakta çok iyi. 
Fareler ve İnsanlar, farklı olsalar da arkadaşlıkları sağlam olan iki tarım işçisi George ve Lennie'nin öyküsünü anlatır. Kendi hayalleri olan bu ikilinin dostluk ve dayanışmasını anlatır bizlere. Hele ki son sayfalarda gözyaşlarımı
gizemli, şaşırtıcı bir kurgu
Türkiye’de en az yurtdışında sevildiği kadar sevilen o roman: 
Hizmetçi (bu inceleme spoiler içerir!)
Arka kapağını okuduğumdan beri kitaba az biraz bi’ ilgi duyuyordum açıkçası. Goodreads’te okuduğum birkaç incelemeye dayanarak The Last Mrs. Parrish adlı bir kitaba oldukça benzediğini duydum, ama okumadığım için benim net bir açıklamam yok. Onun
Jopanların depresif adamı Yozo-Dazai-
-Azıcık Spoiler içerir-
İnsanın yaşama hakkı olduğu kadar ölme
hakkı da olmalı. Sorarım Tanrı’ya:
Direnç göstermemek suç mudur?” diye sorar Osamu Dazai.
Dazai, bu eserini yazdıktan sonra da intihar ederek yaşamına veda eder.
intihar notunda şöyle yazdığı söylenir :
“Doğmuş olduğum için beni affedin”
İntiharından hemen önce kaleme aldığı bu eserinde Dazai iç dünyasını anlatır.
İlk okuduğum japon eseri olarak fazlasıyla düşündüren modunuzu aşağı çekecek güzel bir eser. Yozo 4 defa intihar girişiminde bulunan ailesiyle sorunları olan ve bu sorunlarının genelde kendinden kaynaklı sorunlar olan bir genç. Toplum tarafından kabul görmenin soytarılık yapmak olduğuna inanan ve hiçkimseye “hayır” diyemeyen Yozo,bu durumu şöyle açıklıyor “Benimki, hayır diyemeyen birinin ıstırabıydı”. bulunduğu ortamlardaki insanları sevmese de onlarla zaman geçirip yanlış gördüğü şeyleri yapmak zorunda gibi hissederek yaşamını sürdürür. Bir bölümde “ne yaparsam yapayım bir insana derdimi doğrudan anlatamıyorum “ der. Bu iç tartışmaları kitap boyunca devam eder ve bu Kendi içinde yaşadığı içsel sıkıntılarını alkol ile bastırır. Yozo kitap içindeki düşündüren sorularından bana göre en iyi iki sorusunu ekliyor okuyacak olan arkadaşlara güzel vakitler geçirmesini diliyorum
-Güvenmek bir suç mudur ?
-Masum güven, nihayetinde, suçun özü müydü? 
İnsanlığımı Yitirirken 
Osamu Dazai
Spoiler İçerir!
Sonra kilisenin arasındaki büyük bahçeden gelen nefis çorba kokusuna kapıldım. Kemal Reis'in leventleri buraya yerleşmiş, çorba kaynatıyorlardı. Bir köşede sıkıca bağlanmış onlarca esir sessizce sonlarını bekliyordu. Acıktığımı fark ettim. Aşçının yanına gidip selam verdim. Bir tas çorba alıp alamayacağımı sordum. Adam bana şöyle bir bakıp, "Sana çurba vermeyeni Allah çarpar be yav," dedi. "Ele azıcık dur, oroz pişsin. Al biraz ekmek ye. İte dönmüşsün be yav!"
Sayfa 327Kitabı okudu
Satranç İncelemesi (Azıcık Spoiler İçerir)
Uzun bir aradan sonra yeni bir kitap incelemesi ile karşınızdayım.
Stefan Zweig'in şimdiye kadar üç kitabını okudum. İnsanı hem düşündüren hem de boğmayan bir anlatımı var.
Hikayenin konusuna gelecek olursak. Vapurda ünlü satranç şampiyonu Czentovic'i satranca davet ederler. Tabii ilk oyunu o kazanır ve sonrasında Doktor B. Adında biri sayesinde oyun berabere kalır.
Doktor B. ve Czentovic arasında bir müsabaka ayarlanır. Başlamadan önce Doktor B.' Satrancı nasıl öğrendiğini anlatıyor.
Aslında asıl hikaye burada başlamış oluyor.
Hücreye kapatılan Doktor B. Sorguda bekletilirken satranç kitabını alıp okuyor. Buraya kadar aslında her şey kolay gibi gözükebilir ama düşünün. Tek başına tek renk bir odadasınız ve tamamen zamandan mekandan izolesiniz. Delirmemek işten değil. O anda çölde bir insanın suya koştuğu gibi kitaba koşuyor beynini meşgul edebilmek için. Sonra tek başına satranç öğreniyor. Satrançtaki taşlar gibi benliğini ikiye ayırıyor siyah ben ve beyaz ben diye. Aslında her insanın kişiliği de böyle değil mi? Herkesin aydınlık olan yüzü ve karanlık olan yüzü var bana bunu anımsattı. Ben kitabın hepsini anlatmadan burada bitirmiş olayım. Kesinlikle tavsiye ederim herkese iyi okumalar :) 
Stefan Zweig
