“Görgüsüzlük desen, değil; işte helanın en güzelini yıllarca görmüşler, temizlemişler, kullanmışlar da... Ama yine de kendilerine hela yapmıyorlar. Görmek, tekbaşına bir işe yaramıyor. Kişinin o gördüğünü alacak, benimseyecek bir düzeye yükselmesi gerekiyor. O yere yükselmedikçe, ne görse boş... Bunlar yıllarca temizledikleri helaların kendileri gibi insanlar için değil, yalnız kapıcı, odacı durdukları han ve apartmanlarda yaşayan insanlar için olduğunu sanıyorlar.”
Sayfa 226Kitabı okudu
“İşte helasız yaşayan bu köylüyü biz, hiç utanmadan, sıkılmadan ‘Sen her şeyi bilirsin aslanım, senin sezişin var yiğidim.’ diye sırtını sıvazlayıp onu uyutmaya, kendimizi kandırmaya devam ediyoruz.”
Sayfa 226Kitabı okudu
“Rüzgar dediğin hep bir yandan mı eser?”
Sayfa 225Kitabı okudu
Ölünce yaşamalıyım defne yapraklarında.
“Gerçekten bu halkın bilip öğrenmesini istememişiz. İsteseydik, önce halkımızı bütün acı gerçekleriyle tanır, ondan sonra ne yapmamız gerektiğini düşünürdük.”
Sayfa 223Kitabı okudu
“Halk bilir, halk sezer..” sözünde, dikkat et, halkı bir küçümseme, hiçe sayma, sevmeme var. Yalan, bir büyük yalan içinde uyuşmuşuz. Halk hiçbir şey bilmiyor, hiçbir şey sezemiyor. Bilse, sezse, bunca yüzyıllardan beri aldatılır, kandırılır mıydı? Nasıl bir uyuşturucu yalan bu…”
Sayfa 223Kitabı okudu
“Yalan, hepsi yalan… ‘Halk her şeyi bilir.’ dalkavukluğu bile, halkı kendilerinden ayrı, bambaşka, umacı, koskocaman bir dev yaratık görmek değil de nedir?”
Sayfa 222Kitabı okudu
“Buraya gelmeden önceki iyiniyetli aptallığımı düşünüyorum; içimi bir halk dalkavukluğu kaplamıştı. Bizi nasıl kandırdılar, aldattılar, sonunda halk dalkavuğu yaptılar.”
Sayfa 222Kitabı okudu
İnsanoğlu nâziktir, ağır sözü kaldırmaz,
Eşek dersin kızar da, bin sırtına aldırmaz!
Sayfa 165Kitabı okudu
