Ben her merdiveni ağır çıktım... Yüklerim büktü boynumu, omuzlarım çürüdü. Çok denedim, çok çaba sarfettim... Baktım yüküm artmış... Ancak artık bir adım sonrası yok!! Kapı duvar olmuş gelecek... Geri dönüş yok... Gidecek yol yok... Peki ya sonra??? Sonrası yok...Öncesi b.k...Söylenmek yersiz, ağlamak gereksiz... Duygular dalga dalga kıyılarımda, bir sandal yaptım aklımın tam ortasına... Yol verdim okyanuslara... Elbet vardır bu hayatın yaşanacak farklı kıyıları da... Elbet vardır!!!... (And olsun o kıyılara ulaşmaya...) D.Yandık