"... yaşadığım her şey o kadar benim bir parçam olmuş ki, onlardan birini dışarıda bıraktığımı düşündüğüm zaman içim cız ediyor. Şimdi dönüp kendime baktığımda insanın hayatına anlam vermesinin önemini bir kez daha idrak ediyorum. İnsan mutlaka hayata, yaşadıklarına bir anlam yüklemek zorunda; yani insanın bir anlam arayışı var." " Anladığım kadarıyla, 'Hatalarım, günahlarım, sevaplarım, başarılarım, yenilgilerimle ben benim ve bugün hepsini de sahipleniyorum, ' diyorsunuz. Evet öyle diyorum ve bunu anlamlı buluyorum. Çektiğim hiçbir acı nedensiz değil. Ben onlar sayesinde 'ben' oldum" Bunun farkında olmak öyle kıymetli ki... Bazen sadece hatalarıma odaklanıp kendimi çok yoruyorum. Sanki düşününce hatalarım düzelecekmiş gibi sadece ona takılıp kalıyorum. Artık anladım ki takılıp kalmak vakit kaybından başka bir şey değilmiş. İnsan kendini olduğu gibi kabul etmeli. Hatalarımla, iyi yanlarımla, kötü yanlarımla... her şeyiyle benim. Hepsi beni "ben" yapan şeyler. Sonunda hepsini kabul ettim, hepsini sahiplendim. Sırtımda bir yük gibi taşımaya son verdim. İyileşiyorum.

Var mısın?Doğan Cüceloğlu · Kronik Kitap Yayınları · 202129,3bin okunma