mîrîna egîdekî
Tifing di dest de, li ber pencerê
dewsa berikê, wê gotina stranê ajot
Wext, wexta strana welatê neçar bû
Stran, strana dilên xort
evîndarên berbanga welêt bû
Di berbanga sibê de, li serê çiyan
Alana dengê egîdekî xort bû
Sayfa 28Kitabı okudu
mîrîna egîdekî
Bir dîsan li firê bû, hemû jiyan li bîrê
Bîr li pey hemû jiyanê bû
Mal û malbat, xwişk û bira
Ap û birazî, xal û xwarzî
Yek bi yek niha li ber çavên wî bû
Bavê kal ê rehmetî
Diya pîr a porspî li wir, li kêleka wî bû
Ma wî her û her ji diya pîr a porspî re weha negotibû;
"Dayê, ez qurbanê
Ez berxê te, çavreşê bavê xwe me
Îro jiyan e, sibê mirin e, mirin li ser serê me hemûyan e
Eger te rojek xebera mirinê bihîste
Tu bizanibe; min rûye we reş nekiriye
Berxê te, çavreşe we
Reşoyê bavo şehîdê welatê me ye..."
Sayfa 39Kitabı okudu
mîrîna egîdekî
"Hevalno, em çi bikin...
Bêgavî bextreşî ye, kambaxiya me Kurdan e
Lê, lê... gava bêgavî li ber deriyan e
Wext, wexta jîr û mêrxasan e
Wext hatiye; wext wexta şer e, xurtîû huner e
Em pênç kes, ew pênç hezar kes
Em pênç hezar dil, ew pênç dil
Em pênç hezar dilên biheq, ew neheq
Kî dikare dilê bi evînê hildaye vegire?
Ma ev me çi dihesibînin!.."
Sayfa 11Kitabı okudu
mîrîna egîdekî
Çi ji destê wî, çi ji destê wan dihat...
Îxanet li rê bû
Îxanetê zora welat-evîniyê biribû
Dor li wan girtî
Li jêr esker, esker, dîsan esker,
Li jor helîkopter
Nefes li wan çikyayî bû
Li ber lingên çiyayên serîbilind
Di gundekî bêçare yê Kurdistanê de
Wext, wexta şer, man û nernanê bû
Sayfa 10Kitabı okudu
mîrîna egîdekî
Saet çend bû
Şevê çima weha mîna bûkekê xwe xemilandibû
Stêrk çima weha ronî
Heyv çima weha di lehiya xweşiyê de bû
Di vê sar û seqemê de çima weha germ bû
Bê west û rawest barana guleyan
Zîpika bomban bî
Di nav vê baran û zîpikê de
Çavên wî li heyv û stêrkan bû
Sayfa 22Kitabı okudu
mîrîna egîdekî
Roj hilhatibû
Li jor dengê helikopteran, li jêr dengê mîtralyozan bû
Dîwarên xênî jihevketî
Banê wî hilweşiyayî bû
Hevalên wan ê din jî kuştî
Çek, gule, berik û cebirxane xelasbûyî bû
Ew herdu rêber bi tenê mabûn
Êdî tu çare nîn bû
"Hevalê ezîz" wî got
"Êdî tu çare tune, mirin û çûyîn li ber me ye
Sayfa 31Kitabı okudu
mîrîna egîdekî
Stran bû, dengê miletekî neçar
Awaza dilê serîhildayî bû
Dengê tifing û mîtralyozan
Dengê teyr û tûran
Dengê seqem û bayê sibe sekinîbû
Bi tenê dengek hebû;
"Deng top û cebirxanan li ser singa min,
Lê dayê, vê sibê çarnikar e, lê dayê...
Dengê şervanekî xort berbanga sibê vegirtibû
Li serê çiyayên doralî alana dengê wî bû
Sayfa 30Kitabı okudu