Çay Kaşığından Hayal
El edince durmuştu kamyon. Şoför kasayı gösterince gübre çuvallarının üzerinde buluvermiştim kendimi.
İki çuvaldan yatak yapmış, uzanmıştım. O sarsıntıda uyumak mümkün değil tabi. Gökyüzünü seyretmiştim, nereden gelip nereye gittiğini bilmediğim uçakların izlerini, kuşları.
İçim geçivermiş haberim yok! Hayrabolu’ya gelmiş kamyon, köyde inecektim
Alıntı
GENÇLER HEP GÜZELLER
Eczanede anneannemin ilaçlarının gelmesini bekliyorum..Sabah saatleri… sakin... benim gibi ilaç bekleyen birkaç kişi var…
Koltuklardan birinde bir teyze oturuyor, yanında 3 genç… 2 erkek, bir kız… En fazla 20 yaşlarındalar, konuşmalarından üniversitede okuduklarını, uzun boylu olan gencin teyzenin torunu, kızımızın
Ben çok küçükken, arefe gecesinde babaannem ellerimize kına yakardı. Şimdi aklıma geldi de, ne güzel bir şeymiş yahu. Bu kültürün son kuşağı olarak neden vazgeçtik bu adetten anlamıyorum. Merak ettim, var mı eskiden bunu yapan başka birileri?
Kendim İçin Yaşasaydım Nasıl Bir Hayatım Olurdu?
Yeni home-office yaşamımda yine hiçbir şey değişmemiş gibi yataktan fırladığım bir sabah, aklıma bu soru geldi: “Kendim için yaşasaydım nasıl bir hayatım olurdu?” Ben de bunun hayalini kurmaya karar verdim. Bu henüz bir hayal çünkü hala bana para ödeyen şirketin patronu için çalışıyorum. Bu ise gerçek.
Bu sabah uyandığımda kendim için yaşadığım