“Göğüs kafesinin içinde tıkır tıkır işlemekte olan kalbi bir yoklayıp, nelerin seni beklediğini, seninse neleri yaşamayı beklerken neleri yaşadığını düşündüğünde, içindeki Turgut Uyar çıkıp konuşuyor:
‘Yaşadığım çok kötü günler, yaşadığım anlardaki yoğunluğunu yitirdi.
Yaşadığım iyi günleri de unutmuşum. Sonuç: Anlamsız bir ortalama.’”