Sevinci gül yaprağında bıraktık
Badem dalında kaldı gençliğimiz
Aynaya korkulu gözlerle baktık
Şimdi ömrün lezzetinde değiliz
Sayfa 39 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Bak, birgün, küçük bir köyden geçiyordum. Çok ihtiyar, doksanlık bir adam badem ağacı dikiyordu. «Ee, dede,» dedim, «badem ağacı mı dikiyorsun?» O, eğilmiş olduğu halde bana baktı ve :«Ben oğlum,» dedi, «ölümsüzmüşüm gibi hareket ederim,» dedi. Karşılık verdim: «Bense, her an ölecekmişim gibi davranırım!» İkimizden hangimiz haklıydık patron?
Düşünüyorum: Yavaşlasam ne olur? Dursam ne olur?
Durdurur muyum zamanı? Ölümü telaşlandırır mıyım?
Düșünceme gülüyorum, soruyorum sonra
kendi kendime: Nereye yürüyorsun
Konuşabilsem yoldan geçen
bir kadınla derim ki: Özgünlüğüm
dikkat çekmez: Ayaklarda birkaç damarın
sertleşmesi, o kadar. Öyleyse benimle yürü
aheste, nasıl yürürse bulut
"Ne üşengeç... Ne de acele"
Sanki bir kuyunun dibine doğru düşüyordum.Tutunacak hiçbir şey yoktu..
Sayfa 70Kitabı okudu
Yaban badem çekirdeklerinin çoğunda amygladin denen son derecede acı kimyasal bir madde vardır, bu madde çözünerek siyanür zehrine dönüşür. Biraz yaban badem atıştırmak , o acı tadın uyarısını boşlayacak kadar akılsız birinin ölümüne yol açabilir.
Sayfa 133Kitabı okudu
