Seni öpsem
Ve dünya kurulsa yeniden...
Ey gönül haresi keder,
insan kendinden ne kadar uzağa gider?
Sayfa 41
Aşkı bir gövdeden doğuran dünya
Sen koydun bu kalbi bu güzelliğin önüne
Ayrılığa bırakma beni
Ölüm bir gün nasılsa sürecek hükmünü…
Sayfa 10
Japon gülleri bir bağış gibi açtı gözlerini: Bu aşkın yaşaması için, kırmızı bir hevesten ve kederden başka ne verebiliriz?
Sayfa 16
Ey güzelliğin ölümden büyük yaşama gücü
yalnız ölenler unutur birbirini
seni sevmeye yeni başladım...
Sayfa 20
Seni sevdim
Canıma yürüdü bunca zamanlar
Yerlere göklere doldum.
Sayfa 25
Günaydın sabah sevinci, uykulu gamze, kuyuların rüyası... Günaydın zamanın tanrısı, ağzımda harflenen sonsuzluk, yürüdüğüm gökyüzü... Günaydın bulut türküsü, el çırpan ağaçlar...
Sayfa 15
Hangi acıyla yaprak dökersek dökelim,
İnsan kendini seveceği bir dünya buluyor...
Sayfa 47
Yazmasaydım, yaşamamış olacaktın.
Sayfa 51
Bütün bu sözlerin bir tek hükmü var:
Seni seviyorum.
Sayfa 55
Susmak iyileştirmiyor yarayı
Yeni yerlere varıyor eski sözler.
Sayfa 55