Türk'ün şanlı bayramı
Ergenekon’dan çıkışımızın 4660. yılı kutlu olsun…
"Türkler, yaşlarını baharlara göre hesap ederlerdi. Mesela yirmi yaşında olduklarını söylemek için 'yirmi yeşil gördüm.' derlerdi. Bu, 'yirmi defa yeşillenme mevsimi ve bahar gördüm' demekti. Gerçi Türkler takvimi biliyorlar ve aylar ile seneleri de iyi bir şekilde hesap edebiliyorlardı. Fakat yeşille, yeşillenmelerle konuşmak, insanı tabiatın kucağına ve geçip giden senelerin iyi veya kötü hatıralarının içlerine götürüyordu."
Bahaeddin Ögel, Türk Kültürünün Gelişme Çağları, TDAV Yay., s. 592
Türk töresi yüceltir…
Oğuz destanında da görüldüğü gibi, Türk mitolojisindeki kahramanların hatunları, umumiyetle Tanrı tarafından gönderilmiş kutsal kadınlardı. Türk mitolojisindeki erkek İnsanî, kadın ise ruhanî bir kisveye bürünmüşlerdi.
Sayfa 99Kitabı okudu
Türklerin kadınlara değer verdiğini gösteren güzel bir kanıt.
Türk mitolojisindeki kahramanların hatunları, genellikle Tanrı tarafından gönderilmiş kutsal kadınlardı. Türk mitolojisindeki erkek insani, kadın ise ruhani bir kisveye bürünmüşlerdi.
Sayfa 99 - Türk Tarih Kurumu
Ziya Gökalp'ın Fuat Köprülü'den aktardığı metinde, ülke adı verilen Baçak kelimesi Oğuz Kağan Destanı'nda geçmektedir. Destanda, Barkan ülkesinden söz edilmektedir. Barkan sözcüğünün geçtiği 296. mısra şöyledir:
"barkan degen bir yir bar durur, uluğ"
(W. Bang - G. R. Rahmeti, Oğuz Kağan Destanı, İstanbul, 1936, s. 28, 29/296).
Bu mısra, yeni baskıda şöyledir:
"barkan tegen bir yır bar turur. uluğ"
(Oğuz Kağan Destanı, Baskıya Hazırlayan: Muharrem Ergin, İstanbul, 1970, s. 27).
Barkan ülkesi hakkında Prof. Bahaeddin Ögel, şu bilgiyi vermektedir:
"Uygur Oğuz Destanı'nda, Oğuz-Han'ın Barkan adlı bir bölgeyi de aldığından söz açılıyor. Burasının çok zengin ve sıcak olduğu da söyleniyor. Yer adı olarak Barkan, eski Türkçede iki yeri ifade ederdi. Bunlardan birincisi, Kaşgar şehri yakınındaki bir dağ üzerinde bulunan bir kaledir. Kaşgar bölgesi, söylendiği kadar sıcak ve zengin değildi. Ayrıca Türkler, Çin'in Aşağı bölgelerine de Barkan adını verirlerdi. (Türk Mitolojisi, 1. s. 176 177, not: 18).
Sayfa 98 - Kültür Bakanlığı Yayınları, 1. Baskı: 27 Ocak 1976 / Dipnot
uygun fiyatlı tarih kitaplarına tükenmeden ulaşmak isteyenlere ithaf olunur 2
sayın 1k uygulama kullanıcıları tarih alanında okuma yapmayı seviyorsanız, türk tarih kurumunun e mağazasında önceden de dediğim gibi hâlâ çok uygun fiyatlara (bence) güzel kitaplar var. mesela geçen hafta;
1909 Adana Olayları / Makaleler
83 Yılın Kitapları: Türk Tarih Kurumu Yayınları Bibliyografik Kataloğu (1932-2014)
Abdal Mûsâ Velâyetnâmesi
Abdürreşit İbrahim Ve Zamanı
Ağaoğlu Ahmed Bey
Aladağ Çayı Havzası`nda Çevre Koşulları ve Bunlarla İlgili Bozulmuş Doğal Dengenin Yeniden Kurulmasına İlişkin Sorunlar ve Çözüm Yolları
Alanya
"Türkler arasına İslâm dininin girişi de, sağ tarafın önemini kaybettirmedi.
Kutadku Bilig 'de de sağ taraf iyi (Edgü) ve iyilik getiriyordu. Cennet de sağ taraftadır. Sol tarafta ise cehennem vardır . Bu bakımdan eski Türk inanışı, Müslümanlığın bu prensibi ile uygunluk halinde idi.."
Türklerin Töz ve Moğolların da Ongon dedikleri şey, hayvan veya insan şeklinde yapılmış putlar ve tapılan heykelciklerdi. Bunlar, ağaçtan, taştan, kemikten, madenden ve hatta çamurdan; daha doğrusu kabiledeki sanatkârlar bunu neden yapmağa güçlü iseler, o maddeden yapılırdı. Artık bu heykelcikler, o kabilenin, o soyun veyahut da herhangi bir ailenin aile ocağının koruyucuları olurlardı. Belirli zamanlarda yapılan din törenlerinde bu putlara yemekler verilir ve türlü saçılar saçılırdı.
Sayfa 32
"Türklere göre en yukarıda gök, onun altında Kağan, yani hükümdar, hükümdarın altında insanoğlu ve insanoğlunun altında ise yer vardı. Bu her dört kat birbirleri üzerine oturmuyorlardı. Aralarında bir mesafe vardı. Hiç bir metinde, Türk hükümdarının insanların veya tebaasının üzerine basıp, adeta ezercesine oturduğuna dair bir belirti yoktur. Hakan, gökle yer arasındaki, kendi katında otururdu.."
"Arsari Bay bu şeyhe vardı ve şeyhe devre ederek saygıda bulundu ve ona rica ile şöyle dedi:
- "Biz Türk halkıyız. Bizim Arapça kitapları okuyup, manasına erişip ona göre hareket kılmamız çok zor oluyor. Eğer Arapça yazılan meseleleri, Türkçeye tercüme kılıp, bir yardımda bulunursanız, sevaba girersiniz.
Bunun üzerine /Şeref Hoca, bütün dinî meseleleri tercüme edip, bir kitap haline getirdi. Bu kitabın adını da "Mû'in al-Murid koydu. (Bundan da) Arsari Bay'a verdi. O vakitten bu zamana kadar bütün Türkmenler, bu kitabın içindekilere göre hareket ederler..."
"Bugün yer yüzünde yaşayan Türkmenlerin hepsi, bu adlarla adlandırılan ve Oğuz Han'ın yirmi dört oğlunun soylarından gelen kimselerdir. Türkmen sözü, daha eski çağlarda yoktu. Türklere benzeyen bütün göçebe boylara Türk derlerdi.."