Mescid-i Aksâ esir, Mekke, Medine küskün.
Teni gizlese bile derdi derinde gülün..
İçim ateş örtüsü, dışım bir garip buzul,
Sen cömert bir Hâliksin, ben ise yoksul bir kul.
Beni anlarsa bıçağın ağızını öpen,
Öperken gülümseyen
Kurbanlıklar anlar.
Ben cellatlarıma bile hakkımı helal ettim
Duysun beni tân edenler, gönlüme bühtan edenler,
Duysun dört köşe yedi iklim!
Horlamadı, göz kırptı bana sevgilim,
Aşk bâdesini içirdi, ben artık bende değilim.
Beden bir kuş kafesi gönül ise dost evi;
Ev kurmak hüner değil içinde yoksa sevi.
Ben sevda vurgunuyum, ha şair, ha ekinci;
Üretmekte birinci, üleşmekte ikinci.
Kâğıdı kutluyorum, kalbi var kâğıdın da,
Sofra güzelliğinde ve hep iftar tadında.