Ancak yine de bir şeyi yitirmek önemlidir; bana kalırsa yitirmek yeni bir oluşumun gerekli kaynağıdır.
Sayfa 252Kitabı okudu
insanın bütün yaşamı bazen bir anlık duraksama yüzünden
yön değiştirebilir. O an, bir kâğıt gibi tam ortasından katlanır
sanki. Böylece alt taraf üste çıkar, daha önce görülen tarafsa
sonsuza dek görünmez olur.
Tohumlar bedenden, sözlerden ve zihinden oluşurlar, iyi ya da kötü sonuç doğururlar.
Dokunabileceğimiz şeyden bir kez ayrıldık mı, artık o şey kutsallaşmıştır; ulaşılamayanın güzelliğini, mucizesellik niteliği kazanır.
Can YayınlarıKitabı okudu
Sevdiğimiz birisiyle birlikteyken bile, bedeniyle ruhunu iki ayrı şey gibi görecek kadar aptallık ediyoruz.
Sayfa 189Kitabı okudu
Tenindeki izleri büyütüp, ellerimle yolunu izleyerek,
Kocaman bir çiçek bahçesi yaratacağım.
Ellerinin ellerime değmesiyle, parmaklarını izleyerek,
Kocaman bir bahar kuracağım.
Rüzgarlar değecek parmaklarıma,
Kalemin ucundan dökülen sen olacaksın.
Yağmurlar değecek gözlerime,
Mutluluktan ağlayacak biz olacağız.
Tüm yapraklarımı döküp, tekrar bahar gibi açacağım.
Karları es geçip büyüyen zambaklar gibi,
Nadir görülen bir kâfiyeye bulayacağım.
Sonsuzluğu senin gözlerinde bulacağım.
BB.
“Benim için o, güzelliğin ta kendisi.”
Sayfa 397 - CanKitabı okudu
“Artık hiç aynaya bakmadığı için kederli ve bitkin yüz çizgilerinin aşk yüzünden çökmüş bir gencin bilinen görüntüsünü aldığının farkında değildi.”
Sayfa 382 - CanKitabı okudu
"Bir başıma kaldım. İstek içimi yakıyor. Başıma gelenlere dayanamıyorum. Yolumu yitirdim, nereye gideceğimi bilmiyorum. Yüreğim istek duyduğu şeye asla sahip olamayacak... Küçük, özel sevinçlerim, özürlerim, kendi kendimi kandırmalarım — hepsi bitti! Şimdi elimde kalan yalnızca geçmiş günlere, yitirdiklerime duyduğum özlemin alevi. Büyümek, peki ama ne için? Korkunç bir boşluktayım. Hayat artık bana acıdan başka ne sunabilir? Odamda yapayalnız... geceler boyu bir başıma... dünyadan ve herkesten uzak, acılar içinde. Haykırsam sesimi kim duyar? Bu arada başkalarının yanında benliğim her zamanki inceliğini koruyor. Bomboş bir soyluluk - işte benden geriye kalan.”
Sayfa 380 - CanKitabı okudu
