Gözlerinde eski bir baharın sesi var
Gece bitimlerinin ışıyan sevinci var
Çırpınan bir özlemin acıları yok bugün
Yönelen bir duyarlılığın kıskanç direnişi var
Hiç bitmez sanılan bir karakış üstüne
Baharın bir günde habersiz gelişi var
Kuruyan toprakları sarması yağmurların
Durgunluğun rüzgârları kesin bekleyişi var
Duruşunda dinmez sevinçlerin izi var
Bakışında yalnızlığın eksiksiz bitişi var
Bizi bekler duruşu var yolların
Uzak mavi denizlerin bize seslenişi var
Baharın bitişi midir, bir tek kalan tek tükenmek, Intiharın itişi midir, hep yalan "sözdük" denmek. Bir veda ve bir titreme gidenden geriye kalan, Dört duvanın yitişi midir, "azalan közdük" denmek.
Bir de kaybetmekten korkuyorsun
Bu kaçıncı kaybetme korkun; her an kaybederken dünyayı. Kalbin ayrılıklarla doluyken. Hayatın kendisi baştan sona ayrılıkken. Hâlâ içinde bir ayrılık korkusu. Neden? İşte böyle nefsim. İşte böyle.
Bir, iki,
yirmi iki, yetmiş iki,
Gözlerinde eski bir baharın sesi var
Gece bitimlerinin ışıyan sevinci var
Çırpınan bir özlemin acıları yok bugün
Yönelen bir duyarlılığın kıskanç direnişi var
Hiç bitmez sanılan bir karakış üstüne
Baharın bir günde habersiz gelişi var
Kuruyan toprakları sarması yağmurların
Durgunluğun rüzgârları kesin bekleyişi var
Duruşunda dinmez sevinçlerin izi var
Bakışında yalnızlığın eksiksiz bitişi var
Bizi bekler duruşu var yolların
Uzak mavi denizlerin bize seslenişi var