...bana diğer herkes vazgeçtiğinde bile bir şeyi tamir etmeye çalışmanın kıymetini öğretmişlerdi.
Sayfa 25Kitabı okudu
Cenaze günü içmeye başlayan babam bir daha asla durmadı. Ölüm insanlara tuhaf şeyler yapabiliyordu. Hayatım boyunca hayran olduğum bir adamı,sokakta görsem yolumu değiştirebileceğim biri haline getirebiliyordu.
Chase plastik bir bandı yaranın üzerinden aniden çekermiş gibi benden uzaklaştı. İlk adımıyla beni sıcaklığından mahrum etti ve o andan itibaren,artık Chase'le "ikimiz" diye bir şey kalmadı. Biz artık Chase ve Lilah'ydık.
"Annemin hataları herkesin olduğundan daha iyi görünmesini sağlıyordu. Kendilerini Elaine Calloway'le kıyaslayan herkes daha iyi bir anne, harika bir eş ya da arkadaş olabilirdi... yeterliydi. Herkesin utanç hissetmenin acısını tatmasını ve annemi buna zorlayarak ona neler hissettirdiklerini anlamalarını istiyordum ama tetiği asla çekemedim. Bunun nedeni belki de, herkesin er ya da geç kendi gerçekleriyle yüzleşmek zorunda kalacağını biliyor olmamdı."
Lilah Calloway
Sayfa 3 - Martı Yayıncılık, 1. Baskı, Mayıs 2016
Karışan Saatler İçinde
Karışan saatler içinde hâtırana
Bazı sabahlarla ikindiler yan yana,
Değişik gülleri sanki tek bir baharın;
Bâkir hülyasıyla beyaz ve ürkek yarın,
O sükût bahçesi, ufkunda kuş yerine
Hasret kanat çırpar düşünen ellerine..
Hep aynı nağmede çılgın dolaşan yaylar,
Bir yıldız kervanı gibi haftalar, aylar
Hep aynı hayalin peşinde bu yolculuk,
Hep gül yangını ve bahar sıtması ufuk..
Tenha bir ucunda gecenin bir sır gibi
Fısıldanan adın kardeş, dost ve sevgili,
Durgun havuzların süsü ten rengi çiçek
Bir mevsim cümbüşü içinde süzülerek
Ömrün gecesinde ve kader rüzgârında
Bir ürperme olur çıplak omuzlarında..
Ahmet Hamdi Tanpınar
Suyun Ayak Sesi~Sohrap Sepehri
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyi
"Selam sana, her şeyin başında esen
Kısa ilkbaharı yaşamın!
Gün gelir her şey yeniden dirilir
Yitip giden sadece biçimdir.
Kuşaklar kuşakları izler
Hep yücelme peşinde;
Tür türü yaratır
Bitmek bilmez çağlar boyunca;
Dünyalar geçer, dünyalar gelir!
Hayatın keyfini çıkar, sen
Baharın kenarında açan çiçek;
Sonsuz şerefi överek tadına var
Şu kısa ömrünün.
Sen de yarat değerini,
Dünyaya kat;
Küçük ve ürkek
Bir nefes çek gücün yettiğince,
Sonsuz günün havasından."
Bjørntjerne Bjørnson "İlahi II" adlı şiirinden
Sayfa 481
