Her mahallenin kendine mahsus kokuları ve sesleri vardır. Rumelihisarı deniz, Büyükada çam, Bahariye tuğla harmanı kokardı. Çamlıca kekik, okaliptüs, çam, lavanta ve merzenküş mü bilmem nasıl anılan, dağları kaplayan taze bir ot kokar.
DİĞER KÜTÜPHANELER
Kütüphanenin Adı Yeri
23 Nisan Ulusal Egemenlik K Üsküdar
Akademililer Sanat Mer.K Beyoğlu
Akatlar Kültür Mer.K Etiler
AKM KütüphanesiTaksim
Alman Arkeoloji Enstitüsü K Ayazpaşa
Alman Arkeoloji K Ayazpaşa
Helal Olan İçki
Kudemanın son büyük şairi Yenişehirli Avni Bey, Bahariye Mevlevihanesi şeyhinin damadı olarak bu tekkede yaşar ve gece gündüz de sarhoş olurmuş. Bu halini ayıplayan bazı dostları kendisine:
"Bir postnişin damadısınız, ibadethanede kalıyorsunuz, sarhoşluk size yakışır mı?" derlermiş. Fakat mutekitlerin bildiği, şeriatın da kabul ettiği bir istisna varmış. Bir insanın boğazında bir lokma kalır da onu yutmak için su içmek lazım gelir ve ortada içkiden başka bir mayi bulunmazsa, işte o zaman içki helal olurmuş. Yenişehirli Avni Bey kendisine edilen itirazlara şu beyitle cevap vermiş:
lokma-i gam ki gelu-gir-i melal oldu bana,
şi'ri mader gibi mey, şimdi helal oldu bana
Sayfa 145 - YKY Yayınları
Okuma Toplantısı
2. İstanbul okuma toplantısı.
Yer: Nazım Hikmet Kültür Merkezi, Kadıköy, Bahariye
Tarih: 02 Nisan 2017
Saat: 14:00
Sohbet konusu kitap: 
Körleşme
Okumak için seçilecek kitap:????????
Kimler geliyor?
Pencere önünde duran ve dört gün evvel ev sahibesinin hediye ettiği küçük saksıdaki sümbüle doğru eğildi. Onu kokladı... İrkildi... Çekildi. Düşündü... Ağlayarak tekrar saksının üstüne kapandı... kaldı. Sağ avucuyla çiçeği yüzüne, gözüne çekti, sürdü. Yine kokladı, kokladı. Dimağında bir baygınlık, gönlünde bir aşk, bir secde istiğrakı vardı... Kendisini kaybetti.
Bu sırada kapı vurulmuştu. Dudakları çiçeğin kıvrımları arasında olduğu halde mecalsiz "gel!" dedi. Karşısında Mehmed Siyavuş'u buldu. Hemen saksıyı kavradı.
-Şunu kokla, kokla Mehmed!
Dedi. Mehmed Siyavuş arkadaşının perişanlığından, heyecanından ürkmüştü. Yavaşça içini çekti.
-Hayır, iyi kokla! Derin kokla! Gözlerini kapayarak kokla! Koklarken gözlerinin önüne ne geliyor? Neresi geliyor? Söyle, Allah aşkına bütün ruhunla, bütün nefesinle kokla!...
Arkadaşının yüzüne doğru çiçeği tutuyor, itiyordu. Mehmed Siyavuş:
-İstanbul kokusu!
-Değil mi? Değil mi? Fakat neden böyle?
-Hani Mart için, Nisan, Mayısta Köprübaşı'nda, ufak köşelerinde geniş işportalar, kola takılan ince uzun sepetler içinde laleler, zerrinler, şebboylar, menekşeler "bahariye kokuları!" diye bağıran kara yağız, bıçkın kıyafetli satıcıların önünde demet demet saçılan bu rahiyalar... Beşiktaş'ın, Eyüb'ün fulya tarlaları kokuları... Ruhani bir medeniyet, kudsi bir nezaket kokuları.
Ah! Vatan!
"Misk gibi kokusu canlarda tüter."
Güneşi böyle, göğü böyle kokar değil mi? Viranesi böyle, ma'muresi böyle kokar. Sarayı böyle, kulübesi böyle kokar değil mi? Fakat bu mübarek bahçe elimizden gidiyor, İstanbul'u kaybediyoruz.
Bahariye
Saygıyla dillendirilmiş "sen" sözünün, menfaatle söylenmiş "ben" sözünden daha değerli olduğuna şahit oldum.
Sayfa 130 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Bahariye
Bazen Hatice'nin yüreğini dinledim, minnet gördüm; bazen gülümün kalbine baktım şükür okudum.
Sayfa 130 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Bahariye
- Bu bahar nerde kaldı, yav?
- Onu bilmeyecek ne var,
Bir başka bahara kaldı bahar
Sayfa 1 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 7. Baskı, Mart 2015
