Bu kitap serinin okuduğum ikinci kitabı. İlk kitap olan
Her Temas İz Bırakır gibi bu da dizinin bir bölümü gibiydi. Yine akıcı dil, yine Ankara ayazı ve yine efsane karakterler. Dizinin hayranı biri olarak ve Behzat hayranı olarak Behzat’ın konuşmaması başta sinir bozucu gelsede karakterin düşüncelerini öğrendiğimiz için bir süreden sonra alışılıyor. Kitabın sonunu katiyen böyle olmasını istemezdim.
Son HafriyatEmrah Serbes · İletişim Yayıncılık · 20203,086 okunma
Hakan Günday’ın okuduğum ikinci kitabıdır. Kitap anlatım ve dil açısından
Kinyas ve Kayra’ya benzesede kişi betimlemeleri onun kadar detaylı değil. Karakterlerin bir çoğunun hayat hikayelerinin bir kısmı ile yetinmemizi istenmekte.
Konu ise Hakan Günday’ın her zaman betimlediği gibi insanların içindeki insanlıktan farklı bir varlık olarak kendilerini görmelerine sebep olacak olaylar ile başlar. 12 yaşında 4 kişi tarafından tecavüze uğramış bir çocuk.
ZarganaHakan Günday · Doğan Kitap · 20137.3k okunma
"Hayat hakkındaki düşüncelerini başkalarına anlatmak. Onların senin anlattıklarından dersler çıkarmalarını beklemek, farklı oldugunu digerlerine kanıtlamak için konuşmak, yazmak. Utanç verici!"
İnsanların içlerine yüz hatlarına göre karakterler yerleştiriyordu düşünmeye başladığından beri.
Hollywood yönetmenleri gibi ruhların yüzlere yansıdığını düşünüyordu. Onun için, yüzüne asla belirleyici bir ifade takmamak için çabalıyor, ruhunun okunmasından, aklından geçenlerin anlaşılmasından korkuyordu. Eğer zihnindekiler de bilinirse geriye ne kalırdı? Bu nedenle ağlamamaya, kızarmamaya, dişlerini sıkmamaya, gülmemeye, kaşlarını kaldırmamaya, ellerini fazla hareket ettirmemeye, hatta terlemesini bile kontrol etmeye alıştırmıştı kendini. Karanlık bir çocuktu Zargana.
1984 kadar keskin bir anlatım olmasa da bi onun kadar şu anki durumumuzun bir yansıması aslında. Dil çok akıcı ve anlatım da çok iyiydi. Anlatılan her şeyin devamı tahmin edilebilir bir durumda.
George Orwell okumaya ilk bu kitaptan başlasaydım muhtemelen daha çok sevecektim çünkü