Biraz dinlen ve yürü, kabuğuna dön, uyan
İnandığın her vuslat bir ayrılık dağıdır
Toprağa bak, gülümse, müsterih ol ve dayan
Hayat, bir inkisarın mutlu karanlığıdır.
Nurullah Genç
İNSAN VE DÜNYA
İyi kötü herkes barış istiyor
Kendi çıkarına "barış bu" diyor
Rahatından asla taviz vermiyor
Karşısındakinin halin görmüyor
Gözünü gönlünü kapatmış yaşar
Hayat dedi adam. Hayat acıtır çocuk. Sen güzellikleri görmeye bak.
İnsan dediğin şeyin dili kemiksiz. İllaki kırar kalbini. Sen iyileştirmesini bil.
Herkes bir gün gider. Yollar bundan dolayı var.
Ama üzülme. Sen kalıp güçlenmesini bil...
"Zeki insanlar hep dertlidir. Zeka iyi bir şey değil... Beyin sürekli analiz halinde. Biri sana bir haraket yaptığında ne amaçla yaptığını anında anlayıp kendine mis gibi dert ediniyorsun. Ama aptallara bak dünyadan haberleri yok. Bu hayat aptallara güzel, zekilere zindan."
YOLUN SONU
Yol uzun olunca, birkaç arabaya binip inmekle uğraşmadan tek seferde gidelim dedik. Nereye diye sormayın, köye yahu köye! Anlatmıştım ya: Sabahın, uyanışın, kuşların sesi; börtü böcek, çiçeklenmiş ağaçlar: bahar. Hah! Bu sebeplerle beklemeye koyulduk işte durakta. Bir baba ve tahminen on yaşlarında olan kızı da bankta oturmuş hemen yanıbaşımızda
KEDİDİR KEDİ..
Hayat rutini içinde varlığının farkına varmadan ya da varlığını hiiç önemsemediğimiz yanından geçip gittiğimiz o kadar çok şey hatta ne kadar çok şey var.. fayda esasına dayanan dar kalıplı yaşantılarımız ve dar dünyalarımız.. ya da kendimize dar ettiğimiz dünyalarımız belki de.. çok düşünüyorum bazen böyle.. bi sarsıyorum kendimi ara ara..